葉隱
Το Χαγκακούρε (葉隱, κυριολεκτικά: Στην σκιά των φύλλων) είναι ένας πρακτικός και πνευματικός οδηγός για τον πολεμιστή.
Το βιβλίο είναι μια συλλογή από σύντομες ιστορίες διδακτικού χαρακτήρα αντλημένες από τα βιώματα και τα ακούσματα του Γιαμαμότο Τσουνετόμο, πρώην υποτελή του Ναμπεσίμα Μιτσουσίγκε, τον τρίτο νομάρχη της σημερινής Νομαρχίας Σάγκα της Ιαπωνίας. Παρόλο που τα λόγια ειπώθηκαν και γράφτηκαν τις χρονολογίες 1709-1716, το βιβλίο εκδόθηκε πολύ αργότερα.
Αποφθέγματα
- Προκειμένου κανείς να δώσει την γνώμη του σε κάποιον άλλο, θα πρέπει πρώτα να σκεφτεί εάν ο άλλος μπορεί να τη δεχτεί.
- Ποτέ δε φθείρεται μάταια η πένα αυτού που γράφει μια ευγενική επιστολή.
- Ο άνδρας που υποκρίνεται ότι γελά είναι δειλός.
Περίληψη
"Εάν βιώνεις το θάνατο διαρκώς, κάθε αυγή κι απόβραδο του βίου σου, είναι σαν να ‘σαι εσαεί νεκρός. Έτσι, αποκτάς εκείνη την αίσθηση ελευθερίας που σου επιτρέπει να πορεύεσαι το δρόμο του μπουσίντο και να εκπληρώνεις το καθήκον σου προς τον οίκο σ’ όλη σου τη ζωή, δίχως να σφάλλεις".
Το μπουσίντο - ο Δρόμος του Πολεμιστή - θεωρούνταν ανέκαθεν από τους Ιάπωνες ως μια αισθητική του ζειν, μια φιλοσοφία που προσεγγίζει τη ζωή και το θάνατο όχι ως απλό γίγνεσθαι αλλά ως τέχνη.
Η πλέον έγκυρη έκδοση του Χαγκακούρε στη σύγχρονη ιαπωνική γλώσσα είναι αυτή που περιλαμβάνεται στο έργο Nihon shiso taikei (Επιτομή της Ιαπωνικής Σκέψης, τόμ.26) και συνοδεύεται από τα σχόλια των Saiki Kazuma, Okayama Taiji και Sagara Toru.
Αυτή η έκδοση έχει χρησιμοποιηθεί για την προετοιμασία της παρούσας μετάφρασης. Το "ιστορικό" κείμενο που αποτέλεσε τη βάση για τη σύγχρονη, σχολιασμένη έκδοση είναι ένα σύγγραμμα που προέρχεται από την οικογένεια Μοτσίγκι Ναμπεσίμα και υπάρχει στη Βιβλιοθήκη της Ιαπωνικής Εθνοσυνέλευσης.