Ο Δεκέμβριος του 1944 ήταν από τους τραγικότερους μήνες στην ιστορία
της νεότερης Ελλάδας. Τον μήνα αυτό, λίγες εβδομάδες μετά την
απελευθέρωση της χώρας από την γερμανική κατοχή, ο ολοκληρωτισμός έδειξε
ξανά το σκληρό και απεχθές πρόσωπο του. Με ένοπλη εξέγερση το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ
επιχείρησε να καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία στην Αθήνα, την
πρωτεύουσα της χώρας, εκδιώκοντας τις νόμιμες αρχές και την νόμιμη
ελληνική κυβέρνηση που έχαιρε της εμπιστοσύνης των Συμμάχων.
Οι κυβερνητικές δυνάμεις υστερούσαν σε αριθμό, υπερτερούσαν όμως σε σθένος και στρατιωτική εκπαίδευση. Η εμπειροπόλεμη 3η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία (βετεράνοι που είχαν διακριθεί σε μάχες στην Ιταλία ενάντια στους ναζί, στο πλευρό των Συμμάχων) και το σώμα της Χωροφυλακής που έδρευε στο στρατόπεδο Μακρυγιάννη, αναδείχθηκαν πρόμαχοι της πόλης, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων ως άξια τέκνα της πατρίδας. Μαζί με τις τακτικές εθνικές δυνάμεις πολέμησαν και πολλοί νεαροί Αθηναίοι, που με ενθουσιασμό ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κυβέρνησης. Με αυταπάρνηση και τεράστιο κόστος σε αίμα απέκρουσαν τις δυνάμεις του ολοκληρωτισμού, οι οποίες αν επικρατούσαν πιθανότατα θα είχαν ρίξει την Ελλάδα στο ζοφερό ανελεύθερο κόσμο της σοβιετοκρατούμενης Ανατολικής Ευρώπης,
Οι δυνάμεις του ολοκληρωτισμού υπέκυψαν τελικά, υποχωρώντας στη συνδυασμένη πίεση των κυβερνητικών δυνάμεων και των μικρών βρετανικών δυνάμεων που ήρθαν σε βοήθεια του νόμιμου καθεστώτος. Χρωστούμε ένα ευχαριστώ και σε αυτούς που πολέμησαν και πέθαναν για το σκοπό της ελληνικής ελευθερίας χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα τους. Η Ελλάδα, με μεγάλες πληγές, απέφυγε την ενσωμάτωση σε αυτό που ο Ουίνστον Τσώρτσιλ αποκάλεσε «Σιδηρούν Παραπέτασμα» και έθεσε τις βάσεις για την μετέπειτα ανάπτυξη της ως φιλελεύθερο και δημοκρατικό κράτος».
Οι κυβερνητικές δυνάμεις υστερούσαν σε αριθμό, υπερτερούσαν όμως σε σθένος και στρατιωτική εκπαίδευση. Η εμπειροπόλεμη 3η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία (βετεράνοι που είχαν διακριθεί σε μάχες στην Ιταλία ενάντια στους ναζί, στο πλευρό των Συμμάχων) και το σώμα της Χωροφυλακής που έδρευε στο στρατόπεδο Μακρυγιάννη, αναδείχθηκαν πρόμαχοι της πόλης, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων ως άξια τέκνα της πατρίδας. Μαζί με τις τακτικές εθνικές δυνάμεις πολέμησαν και πολλοί νεαροί Αθηναίοι, που με ενθουσιασμό ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κυβέρνησης. Με αυταπάρνηση και τεράστιο κόστος σε αίμα απέκρουσαν τις δυνάμεις του ολοκληρωτισμού, οι οποίες αν επικρατούσαν πιθανότατα θα είχαν ρίξει την Ελλάδα στο ζοφερό ανελεύθερο κόσμο της σοβιετοκρατούμενης Ανατολικής Ευρώπης,
Οι δυνάμεις του ολοκληρωτισμού υπέκυψαν τελικά, υποχωρώντας στη συνδυασμένη πίεση των κυβερνητικών δυνάμεων και των μικρών βρετανικών δυνάμεων που ήρθαν σε βοήθεια του νόμιμου καθεστώτος. Χρωστούμε ένα ευχαριστώ και σε αυτούς που πολέμησαν και πέθαναν για το σκοπό της ελληνικής ελευθερίας χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα τους. Η Ελλάδα, με μεγάλες πληγές, απέφυγε την ενσωμάτωση σε αυτό που ο Ουίνστον Τσώρτσιλ αποκάλεσε «Σιδηρούν Παραπέτασμα» και έθεσε τις βάσεις για την μετέπειτα ανάπτυξη της ως φιλελεύθερο και δημοκρατικό κράτος».