Ο... ερυθρός όνος (που λέει κι ο Πλούταρχος στο «Περί Ίσιδος και Οσίριδος») τα έκανε για άλλη μια φορά μούσκεμα στο Παρίσι. Ή μήπως όχι; Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε... |
Θα αρχίσω το άρθρο με την περιγραφή του Γαλλικού περιοδικού Charlie Hebdo, όπως αυτή παρουσιάζεται από την Αγγλική Βικιπαίδεια: «Η Charlie Hebdo είναι μία γαλλική σατιρική εβδομαδιαία εφημερίδα, που παρουσιάζει γελοιογραφίες, εκθέσεις, πολεμική, και ανέκδοτα. Ασεβής και μη κομφορμιστική στον τόνο, η δημοσίευση είναι έντονα αντι-ρατσιστική και αριστερή, δημοσιεύει άρθρα σχετικά με την άκρα δεξιά, τον Καθολικισμό, το Ισλάμ, τον Ιουδαϊσμό, την πολιτική, τον πολιτισμό, κ.λπ. Σύμφωνα με τον πρώην συντάκτη της, Charb (Stéphane Charbonnier), η συντακτική άποψη του περιοδικού αντικατοπτρίζει "όλες τις συνιστώσες της αριστερής πτέρυγας'' …».
Μετά τα γνωστά αποκρουστικά γεγονότα που συνέβησαν στη Γαλλία, άρχισαν οι γνωστές και ηλίθιες αντιδράσεις όλων των δυτικών μέσων ενημέρωσης, καθώς και των διαφόρων διανοουμένων και αναλυτών: «Είμαστε όλοι Charlie Hebdo», «όχι στον φονταμεταλιστικό σκοταδισμό», «να υπερασπιστούμε την ελευθερία του λόγου»,« ναι στην πλουραλιστική κοινωνία» κλπ, κλπ.
Πρώτα από όλα πρέπει να επισημανθεί...
H συνέχεια εδώ