Subject: ΠΡΟΣ ΔΡΑΧΜΗΝ ΟΛΟΤΑΧΩΣ
From: Nicolas Kaloy <euroleague.geneva@gmail.com>
Dear All
Νομίζω ότι παρατραβηξε η τρομοκρατία εναντίον της δραχμής. Συνιστώ να ακολουθήσουμε την γνωμη της Κας Δελιβάνη η οποία εκτός από το ότι είναι δόκιμος οικονομολόγος 'εχει και ένα άλλο προτέρημα: ότι είναι γυναίκα ! Έχει δηλαδή το γυναικείο DNA που εδωσε η Φύσις δηλ.την πρακτικότητα ή (επί το φιλοσοφικότερον) την Πραγματιστιστική σκέψη (ο εμπνευστής του Πραγματισμού ειναι ο Σωκράτης αλλά υποψιάζομαι ότι θα συνέτεινε σε αυτό η ...Διοτίμα!). Βέλτιστον εστί το πρακτικώς χρήσιμον! Νομίζω ότι ο φόβος εγκαταλείψεως του Ευρώ οφείλεται όχι στην Οικονομική Επιστήμη per se αλλά στην Ψυχολογία της ψυχαναλύσεως. Φοβουνται ότι θα... πάψουμε να κακοκορευόμαστε ότι είμαστε… "Ευρωπαίοι". Eίναι αποτέλεσμα του Αντλερικού Συμπλέγματος Κατωτερότητος που μας κατατρύχει.. Θα προσθέσω το άλλο επιχείρημα υπέρ της Δραχμής το οποίον έχω ήδη πει αλλά δεν το είδα να κυκλοφορεί μεταξύ του Φόρουμ μας. Αυτό είναι το εξής:
Υπενθυμίζω οτι ΟΥΔΕΠΟΤΕ (από καταβολής εθνικού κράτους-1830) η οικονομία ήταν σε καλύτερη κατάσταση όσο κατά την Χρυσή Εικοσαετία 1953-1973. Ήταν τότε η επανάληψις του The Glory that IS Greece. Ετήσια αύξηση του ΑΕΠ 8%, των ιδιωτικών επενδύσεων 10% (επί Χούντας έφθασαν και το 15%), πληθωρισμός της 20ετίας 4,5%(!) και δημόσιο χρέος 25% (!!). Η Ελλάς 'ηταν η ΔΕΥΤΕΡΗ χώρα στην οικονομική αναπτυξη μετά την Ιαπωνία. Όλοι στην Ευρώπη μιλούσαν για το "ελληνικό οικονομικό θαύμα". Οι Έλληνες τότε δεν ήσαν... τεμπέληδες! Και όλα αυτά όταν το Σύνταγμα ήταν έτσι όπως το έφτιασε ο Μαρκεζίνης. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΔΡΑΧΜΗ!
Ήρθε κατόπιν η επάρατη "μεταπολίτευση" με θριαμβευτή τον λεγόμενο "Εθνάρχη". Αυτός, φύσει Μίμος, 10 χρόνια στο Παρίσι μετηλλάχθη σε "σοσιαλιστή" (αυτή ήταν τότε η μόδα) και έφτιαξε το Σύνταγμα του 1975 με το ηλίθιο (μεταξύ άλλων) άρθρο 106 παράγρ. 3 χάρη στο οποίο εδίωξε τους Νιάρχο και Ανδρεαδη (δηλ. τις "χήνες που κάνουν τα χρυσά αυγά") και την είσοδό μας στην πολυπόθητη ΕΟΚ . Και αυτοστιγμεί το ΑΕΠ έπεσε στο 3,5%, και οι Ιδιωτ. επενδύσεις στο... 0,6% και ο πληθωρισμός ανέβηκε στο... 18% και το δημόσιο χρέος στο 28%. (βλ. το βιβλίο μου Ποιοί εδολοφόνησαν την Ελλάδα, 1995, στο www.foundationkaloy.com)
Και τότε σήμαναν τα σήμαντρα της Εκκλησίας και ήρθε το 1981 στην εξουσία με 48% ψήφους ο Χαρισματικός, "οικονομολόγος", λέει, από το Berkeley. Kαι τότε το ΑΕΠ έπεσε στο 1,5% και οι ιδιωτικές επενδύσεις στο 0% (ο Ανδρέας απορούσε στις εφημερίδες για την... "απεργία των επενδυτών"!) και το κλείσιμο ΟΛΩΝ των βιομηχανιών και η εισβολή των... "προοδευτικών δυνάμεων" στην Παιδεία, στις δημόσιες υπηρεσίες ("να έχουμε δικούς μας ανθρώπους για να εφαρμόσουν το πρόγραμμά μας"). Kαι το δημόσιο χρέος; Το βρήκε 28% από τον "Εθνάρχη" και ΕΝΤΟΣ ΤΡΙΕΤΙΑΣ το ΤΡΙΠΛΑΣΙΑΣΕ στο 85% !!! (βλ Πρακτικά Βουλής 6.2.1986 και το βιβλίο μου Η Πολιτική Σημασία του Βλακός στο www.foundationkaloy.com). Kαι αυτό το αυξημένο δάνειο πού το διέθεσε ο ...μεγαλος "οικονομολόγος'; Για παραγωγικές επενδύσεις; Για ενίσχυση της βιομηχανίας και των υποδομών. Όχι βέβαια. Το διέθεσε, ο πονόψυχος, για παροχές, για αυξήσεις μισθών, για τα ΚΑΠΗ ώστε να παίζουν τάβλι τα περήφανα γηρατειά. Και ο κοσμάκης ("πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδωμένος") τα έφαγε όλα τα δανεικά με αύξηση των εισαγωγών (αφού δεν υπήρχε ελληνική παραγωγή) και κατά συνέπειαν με αύξηση περεταίρω του δανεισμού για την κάλυψη του ισοζυγίου πληρωμών. Και όταν ο έγκριτος δημοσιογράφος Κ. Κόλμερ είπε στον Ανδρέα "έτσι όπως πάμε κ. Πρόεδρε, θα χρεοκοπήσουμε" ο μεγάλος "οικονομολόγος" από το Berkeley απήντησε αγέρωχα "το ξέρω ότι θα χρεοκοπήσουμε αλλά μέχρι τότε εγώ θα έχω πεθάνει"!!!
Και επί τέλους πέθανε και τον ακολούθησε με μια μικρη διακοπή ο Σημιτάκος και μπήκαμε στο Ευρώ με ψέμματα και δολοπλοκία ακριβοπληρωμένη στους experts της Goldman Sachs και κάναμε με δάνεια τον θρίαμβο των Ολυμπιακών ηλιθιοτήτων (του "φερετζέ της Μαριωρης") και ακολούθησαν οι άλλοι οι οποίοι δεν είχαν το σθένος να σταματήσουν την σπατάλη με τα δανεικά και φτάσαμε στο "λεφτα υπάρχουν" ενός επί πλέον απατεώνος και με τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά στο σημερινό τερατώδες, δυσβάστακτο, μη βιώσιμο, ηλίθιο χρέος που μας αφάνισε και εξευτέλισε ως Εθνος.
Dear All
Πέστε μας μετά από αυτή την τραγική Ιστορία όταν η μόνη περίοδος θριάμβου της ελληνικής οικονομίας ήταν ΕΠΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΔΡΑΧΜΗΣ, όταν η τελική καταστροφή ολοκληρώθηκε με το Ευρω ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ;;
Κατά τι μας ωφέλησε το Ευρώ ή θα μας βλάψει η Δραχμή;;;
Dear All
Μήπως αυτό που μας έβλαψε δεν είναι ούτε η Δραχμή ούτε το Ευρώ αλλά δύο αλληλένδετοι παράγοντες
1ον. Η σαπίλα του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβερνήσεως - όλα αυτά τα υποκείμενα που επέρασαν σκάβοντας τον λάκο μας με το κατάντημα των μονοκομματικών κυβερνήσεων μίγματος ανικάνων, ανεπάγγελτων και απατεώνων;
2ον Το γελοίο και καταστρεπτικό "σοσιαλιστικό" Σύνταγμα της επινοήσεως ενός Άκριτου Μίμου που δεν μπορεί να αλλάξει κατα "συνταγματική επιταγή" παρά μόνο με ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;
Dear All
Αν ξεμείνουμε στο νέο επάρατο Μνημόνιο του Τσίπρα, από πού θα βρούμε νέα δανεικά οταν θα έχουμε ξεπουλήσει στους Γερμανούς όλον το εθνικό μας πλούτο;
Μετά τρία χρόνια δεν θα έχουμε λεφτά ούτε για να αγοράσουμε το σχοινί και το ικρίωμα για να εκτελέσουμε τους πρωταίτιους της ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ!
Όταν το 1984 (ογδόντα τέσσερα) έγραφα στο βιβλίο μου Ο Μαρξιστικός Μύθος "η οικονομική καταστροφή της Ελλάδος είναι τόσον ιστορικώς τελεσίδικη όσο και η Μικρασιατική" δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα φτάναμε στο παρόν κατάντημα και στον παρόντα εξευτελισμό του Έθνους.
Τέλος, στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: Μήπως θα πρέπει τώρα μυστικά να αρχίσουμε να διαγράφουμε το σχέδιο Β, δηλαδή την αιφνίδια επαναστροφή στην δραχμή και την ελευθέρωση από τον βρόγχο του κοινου νομίσματος της Γερμανίας; Ποιό είναι το Σχεδιο Β το οποίο πρέπει να εφαρμοστεί με την προετοιμασία του νέου Συντάγματος σε σύσκεψη εξωκοινοβουλευτιών προσωπκοτήτων Ελλήνων και ξένων ώστε να ακολουθήσει η από το παρόν Σύνταγμα επιβαλλόμενη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του "πατριωτισμού των Ελλήνων";;
Η μόνη οδός σωτηρίας είναι ένα νέο ΣΥΝΤΑΓΜΑ που θα ορίσει
(α) Υποχρεωτική κυβέρνηση μόνον ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ κατά προσαρμογή του ισχύοντος συστήματος στην Ελβετία – για απαλλαγή του Έθνους από τον εμφύλιο πόλεμο των κομματικών φατριών κσι του ΕΝΔΗΜΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ με συμμετοχή στελεχών που θα κατέχουν τους ανώτατους δυνατούς τίτλους σπουδών χρησιμοποιουμένων ως Υπουργών μόνον κατά το εκάστοτε είδος της ανωτάτης αυτής μορφώσεως. με ετήσια ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ του έργου εκάστου. Σε περίπτωση διαφωνιών μεταξύ των μελών της κυβερνήσεως επί συγκεκριμένου θέματος η λύσις θα δίδεται απόν λαό με δημοψήφισμα όπως στην Ελβετία.
(β) Κατάργηση του άρθρου 106 παρα 3 του νυν Συντάγματος και εξασφάλιση από κάθε απόπειρα κρατικοποιήσεως των επενδύσεων.
(γ) Συνταγματικώς εγγυημένος έλεγχος «κυκλοφορίας χαρτονομίσματος (δραχμής)», φορολογικό σύστημα περιλαμβάνον φορολογίαν μέχρι 10% (δέκα%) ΟΛΩΝ των επιχειρήσεων. Συνταγματική ρύθμισις του δικαιώματος των απεργιών το οποίον θα παρέχεται από Συνταγματικό δικαστήριο και δεν θα κρίνεται από ιδιοτελή συμφέροντα Ειδικών βουλήσεων εις βάρος άλλων Ειδικών βουλήσεων.
(δ) Απαλλαγήν από κάθε φορολογία επί 5 έτη για κάθε νέα παραγωγική επένδυση (ελληνικού ή ξένου κεφαλαίου) υπό τον όρον ότι δεν υπάρχει ήδη επιχείρησις παρομοίου τομέως (άλλως φορολογίαν μέχρι 10% ως κατά το (γ)
(ε) Πρόσκληση μονίμου εγκαταστάσεως μεγάλων επιχειρήσεων (ελληνικών ή ξένων) οι οποίες, εφ όσον δεν ασκούν εμπορικές δοσοληψίες εντός της Ελλάδος θα απαλλάσσονται κάθε φορολογίας υπό τον όρον ότι θα συναλλάσσονται μέσω ελληνικών τραπεζών εντός της Ελλάδος και ότι το προσωπικόν αυτών των επιχειρήσεων θα φορολογείται για τις αποδοχές του όπως κάθε άλλος Έλλην (ακριβώς όπως στην Ελβετία)
(στ) Απλοποίηση των διαδικασιών και πλήρη κατάργηση της νωθρής γραφειοκρατίας.
(ζ) ενίσχυση επενδύσεων για εκμετάλλευση φωτοβολταϊκών και ανεμογεννητριών με παράλληλη κατασκευή εργοστασίων παραγωγής φωτοβολταίκών και ανεμογεννητριών («ούτε σπιθαμή ταράτσας σε όλη την Επικράτεια χωρις φωτοβολταϊκή εγκατάσταση) ως και κάθε άλλου είδους βιομηχανικής εκμεταλλεύσεως και ορυκτού πλούτου .(π.χ.επανασύστασις ΙΖΟΛΑ, αυτοκινητοβιομηχανίας κλπ
(η) Προσέλκυσις ξένων μεγάλων Πανεπιστημιακών μονάδων με παράλληλη διδασκαλία σε Αγγλική γλώσσα,
It is the fοreign investments, stupid! που μπορούν να σώσουν την Ελλάδα, αλλά μόνον υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις.
Η λεγόμενη «Αριστερά» που τόσα δεινά έχει επιφέρει στην Ελλάδα (και στους «εργαζόμενους» τους οποίους υποκρίνεται ότι υποστηρίζει) από το 1945 και εντεύθεν πρέπει να αναγκασθεί να αντιληφθεί ότι σκοπός της δεν είναι η δίωξις και το μίσος ενάντια στο «μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο» που είναι το μόνο που μπορεί να παρέχει θέσεις εργασίας και ικανότητα εξαγωγών αλλά η ενίσχυση του ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΡΟΝΟΙΑ όπως συμβαίνει κατά μοναδικό τρόπο στην Ελβετία. Όπως είπε ο συνεργάτης του Μiterrand Fabius «από τον socialisme απέμεινε μόνον το social».
Από την Γενεύη με αγάπη
THE EUROPEAN LEAGUE OF GENEVA
The President
Dr Nicolas Kaloy-Καλογερόπουλος
Geneva----------------------------------------------------------
July
16, 2015
ΔΡΑΧΜΗ: ΣΩΤΗΡΙΑ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ;
Η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη δινει απαντήσεις σε πέντε
σχετικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού Κ. Τσιπρα (στην
συνέντευξη του στην ΕΡΤ)
1) Κατα Τσίπρα: Η
χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξει την επιστροφή στο δικό
της νόμισμα. Η δραχμή την ίδια στιγμή που θα εκδίδονταν, θα είχε μια δραματική
υποτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι ένας συνταξιούχος που παίρνει 800 ευρώ, θα
έπαιρνε 800 δρχ. με τις οποίες θα έβγαζε 3 μέρες και όχι 1 μήνα.
1). ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τι θα πει «η χώρα δεν έχει
συναλλαγματικά αποθέματα»; Βεβαίως
έχει αυτά που της εξασφαλίζουν οι εξαγωγές της. Θα πρέπει, συνεπώς, μέχρι που
να ξαναφτιάξει την κατεστραμμένη της παραγωγική βάση (με τη βοήθεια της δραχμής, γιατί διαφορετικά το εγχείρημα είναι
αδύνατον), να περιορίσουμε τις
εισαγωγές στα απολύτως αναγκαία είδη, κόβοντας όλα τα πολυτελή και
ημιπολυτελή αγαθά και υπηρεσίες.
- Η υπόθεση ότι μια σύνταξη 800 ευρώ που
έφθανε για 1 μήνα, θα καταλήξει να επαρκεί μόνο για 3 ημέρες, αποδέχεται έναν
πληθωρισμό που θα τρέχει σε 1000άδες. Κάτι
τέτοιο φαίνεται εντελώς απίθανο για τους ακόλουθους λόγους;
- Πρώτον, διότι η εσωτερική υποτίμηση υλοποίησε
ήδη το μεγαλύτερο τμήμα αυτής της διαδικασίας, όπως τονίζει και ο
νομπελίστας Paul Krugman σε ένα από τα τελευταία του άρθρα
για την Ελλάδα, όπου και προτείνει την λύση της δραχμής. Το ποσοστό
μείωσης της αγοραστικής δύναμης του συνταξιούχου των 800δρχ. εξαρτάται άμεσα
από το ποσοστό συμμετοχής εισαγόμενων αγαθών, στο «καλάθι της νοικοκυράς».
Αυτό, προβλέπεται πολύ χαμηλό και οπωσδήποτε απείρως μικρότερο από το
αντίστοιχο, που απειλείται, με βάση την ήδη εξαγγελθείσα πρόθεση της
Τρόικα, περί «συντάξεων 300Ε.
- Δεύτερον, σε οικονομία με
ποσοστό ανεργίας 27% στον ενεργό πληθυσμό, η αύξηση της ρευστότητας
(όπως δίδαξε ο J.M. Keynes) δεν θα κατευθύνεται στο επίπεδο των τιμών, αλλά στην
απορρόφηση της ανεργίας, μέχρις ότου αυτή εξαλειφθεί.
- Τρίτον, σε οικονομία που διαθέτει εθνικό νόμισμα, μία από τις
κορυφαίες της δυνατότητες είναι η εκτύπωση χρήματος και η διάθεσή του με
τρόπο που να περιορίζει τις ανισότητες (κάτι αδύνατον με το ευρώ)
- Τέταρτον, θεωρώ εξαιρετικά λανθασμένη
την επιλογή προτίμησης λύσης, που σκοτώνει την Ελλάδα για πάνω από πενήντα
χρόνια, μόνο και μόνο για να αποφευχθούν οι δυσκολίες κάποιων μηνών, εξαιτίας
της μετάβασης στη δραχμή. Η Ελλάδα πρέπει να ζήσει, και κάποιες
βραχυχρόνιες θυσίες, που θα της ξαναδώσουν προοπτικές ζωής, δεν είναι λογικό να
απορρίπτονται με επιχειρήματα εν πολλοίς αβάσιμα, που προέρχονται από τους
«εταίρους» μας, και που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, εναντίον μας. Οι «εταίροι» μας πανικοβάλλονται με το GREXIT και
για αυτό προσπαθούν να το «καλουπώσουν», όπως θα τους βόλευε. Εξυπακούεται,
ότι ένα GREXIT όταν
θα γίνει (γιατί θα γίνει οπωσδήποτε), θα πρέπει να «κεντηθεί» στις λεπτομέρειές
του, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της Ελλάδας, και όχι της Γερμανίας.
---------------------
2) Κατα Τσίπρα:
Οι πλούσιοι που έχουν χρήματα στο εξωτερικό (250 δισ. ευρώ), θα ερχόντουσαν και
θα αγόραζαν την μισή Ελλάδα. Οι φτωχοί θα περνάγαν τραγικά και οι πλούσιοι ζωή
και κότα.
2). Το
επιχείρημα ότι «όσοι έχουν χρήματα έξω θα ευνοηθούν από ένα Grexit” δεν αποτελεί φυσικά επαρκή λόγο για να μη
γίνει, αν καταλήξουμε ότι αυτό θα είναι σωτήριο για την Ελλάδα.
Πρώτον, επειδή ανέκαθεν,
και όχι μόνον τώρα με την κρίση, οι πλούσιοι Έλληνες είχαν χρήματα στο
εξωτερικό.
Δεύτερον, γιατί θα είναι ευχής έργο να πειστούν
να τα φέρουν και να τα επενδύσουν στην Ελλάδα, συμβάλλοντας στην αναγέννησή της.
Τρίτον γιατί σε μια ευνομούμενη και επιπλέον
ελαφρώς αριστερή κυβέρνηση το ευκολότερο των πραγμάτων θα είναι να πληρώσουν οι
πλούσιοι και οι φέροντες τις περιουσίες τους από το εξωτερικό υψηλότερους
φόρους.
----------------
3) Κατα Τσίπρα: Μίλησε
με Ρωσία, ΗΠΑ, Κίνα, κανείς τους δεν είπε, γύρνα στην δραχμή και θα
βοηθήσουμε.
3). Το γεγονός
ότι Κίνα, Ρωσία κλπ. δεν προθυμοποιούνται, τώρα, να μας δανείσουν ουδόλως
σημαίνει ότι θα είναι το ίδιο και μετά. Τα BRICS μπορεί να αποδειχθούν πολύ σημαντική υπόθεση για την Ελλάδα.
-------------------
4) Κατα Τσίπρα: Κατάρρευση
τραπεζικού συστήματος και εξαύλωση όλων των καταθέσεων των πολιτών.
4). Δεν
αντιλαμβάνομαι το γιατί, αν το GREXIT δρομολογηθεί με προγραμματισμένο τρόπο θα καταλήξει σε
κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος. Δηλαδή, δεν βλέπω το γιατί δεν θα είμαστε
σε θέση να προλάβουμε μια τέτοια καταστροφή, αλλά και να περισώσουμε τις
καταθέσεις των πολιτών.
-------------------
5) Κατα Τσίπρα: Ακόμα και στην περίπτωση συναινετικής (με τους
ευρωπαίους) επιστροφής στην δραχμή, για να αποκτήσουμε τα απαιτούμενα
συναλλαγματικά αποθέματα, θα έπρεπε να μας δανείσουν πάλι με Μνημόνιο,
οπότε “θα είχαμε και δραχμή και Μνημόνιο”.
5. Αν πάμε στη δραχμή φυσικά θα πρέπει να καταγγείλουμε
μνημόνια, επονείδιστο χρέος, αγγλικό δίκαιο κλπ., και να είμαστε έτοιμοι για μια περίοδο υψηλού βαθμού
αυτάρκειας, με τις επώδυνες συνέπειες της σχετικής μας διεθνούς
απομόνωσης. Το
ερώτημα, ωστόσο, που έρχεται και παρέρχεται ακατάπαυστα, είναι το αν αξίζει να
θυσιάσουμε την ελευθερία, την εθνική κυριαρχία, την εθνική αξιοπρέπεια, την
επιβίωση της οικονομίας μας, την αποφυγή δουλοπαροικίας παιδιών, εγγονών,
τρισέγγονων (και βάλε) επειδή φοβόμαστε να επωμιστούμε θυσίες κάποιων μηνών, αν
επιστρέψουμε στη δραχμή. Μια τέτοια επιλογή σημαίνει, εξάλλου, ότι
αναγνωρίζουμε πως είμαστε ανίκανοι να επιβιώσουμε (και να μεγαλουργήσουμε),
χωρίς τις εξευτελιστικές εντολές της Τρόικας, χωρίς τις ειρωνείες και την
προσβλητική συμπεριφορά του Σόιμπλε και χωρίς το ανειλικρινές χαμόγελο της
Μέρκελ. Και, όμως, μπορούμε.
Φθάνει να το πιστέψουμε.
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη