Μέσα σε έναν γεωγραφικό χώρο άνθρωποι που αισθάνονται κοινωνία μεταξύ τους, εξαιτίας βιολογικής και πολιτισμικής συγγένειας, ζουν σύμφωνα με τον τρόπο που αυτοί θέλουν. Αυτή είναι η μακροκοσμική Εστία. Το σπίτι μας, στο οποίο διαμένει η οικογένεια μας είναι η μικροκοσμική Εστία. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έξω από την Εστία μας, μαζεύονται 1000 πεινασμένοι και βασανισμένοι άνθρωποι και απαιτούν να μπουν μέσα. Εμείς τι θα κάνουμε; Ασφαλώς θα τους πούμε: «αυτό που θέλετε δεν γίνεται, πρέπει να φύγετε». Αν δεν φύγουν , τι θα κάνουμε; Σεβόμενοι την γυναίκα μας, τα παιδιά μας, και τον τρόπο ζωής μας, θα προειδοποιήσουμε ότι θα τους ασκήσουμε βία. Αν παρά ταύτα επιμείνουν , τότε θα ασκήσουμε βία στους ίδιους. Μέχρι εδώ λέω κάτι τρελό ή απάνθρωπο; Εάν αυτή η διαδικασία, στο πέρασμα της ιστορίας δεν εφαρμοζόταν, θα υπήρχε σήμερα πολιτισμός; Δεν λέω, δυτικός πολιτισμός, αλλά ο οποιοσδήποτε πολιτισμός. Δεν θα υπήρχε τίποτα, εκτός από ένα περιβάλλον όμοιο με εκείνο που βλέπουμε σε κάποιες ταινίες του Χόλυγουντ, που μετά από μία πυρηνική καταστροφή, ομάδες αγριεμένων ανθρώπων τριγυρίζουν στην ερημιά και κλέβουν ο ένας τον άλλο.
Ανθρωπιά: Πόσοι πρόσφυγες ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε τους , μέχρι σήμερα έχουν πνιγεί στην θάλασσα; Χιλιάδες. Ερώτηση: Εάν στην αρχή της μεταναστευτικής ροής, το ναυτικό είχε πυροβολήσει( στην αρχή προειδοποιητικά, και μετά, αν χρειαζόταν, κανονικά) μία –δύο βάρκες, το μεταναστευτικό πρόβλημα θα είχε λυθεί οριστικά και οι χιλιάδες που σήμερα πνίγονται, θα είχαν σώσει την ζωή τους , ναι ή όχι; Περιμένω μία λογική απάντηση.
Μάταια περιμένεις, θα μου πείτε. Μάταια, διότι η προπαγάνδα της ''ανθρωπιάς'', γίνεται από δύο ειδών παράγοντες: τους αδύναμους και δειλούς (η περίπτωση της Ελλάδας) και από εκείνους που...
H συνέχεια εδώ
