Οι δυσκολίες της ρωσικής γλώσσας

Από τους ήχους ήδη, περιμένει τους διδασκόμενους μια δυσάρεστη έκπληξη, καθώς η ρωσική έχει ήχους, οι οποίοι δεν υπάρχουν στην ελληνική, αλλά και σε καμιά άλλη γλώσσα. Γι’ αυτούς ακριβώς τους ήχους οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος αναγκάστηκαν να επινοήσουν ειδικά σύμβολα, τα οποία δεν υπήρχαν στο μητρικό τους ελληνικό αλφάβητο (γι’ αυτό και οι Έλληνες συγκεκριμένα, αναγνωρίζουν με τόση ευκολία τα ρωσικά «ξένα» γράμματα ανάμεσα στα δικά τους). Για τους Έλληνες μάλιστα, αυτοί οι ήχοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι. Για παράδειγμα, ο ήχος «s» στην ελληνική γλώσσα έχει μόνο ένα είδος, αλλά στη ρωσική τέσσερις: «с» («s») σκληρό, «сь» («s'») μαλακό, «ш» («sh») σκληρό, και «щ» («shch») μαλακό. Ακόμα και οι Έλληνες που ζουν πολύ καιρό στη Ρωσία και μιλούν ουσιαστικά άπταιστα τα ρωσικά, συχνά δεν μπορούν να προφέρουν καθαρά τη διαφορετικότητα των λέξεων «миска» («miska»=πιατέλα), «мышка» («myshka»=ποντικάκι) και «мишка» («mishka»=αρκουδάκι). Εδώ φυσικά παρεμβάλλεται και ο «ύπουλος» ήχος «ы» («y»), ο οποίος στους ξένους προκαλεί εφιάλτες. Τα μαλακά και σκληρά σύμφωνα της ρωσικής, προκαλούν και αυτά ένα σωρό προβλήματα, μιας και στη ρωσική διαχωρίζουν τις λέξεις мат («mat»=κάλυμμα κ.ά.) και мать («mat'»=μητέρα), брать («brat'»=παίρνω) και брат («brat»=αδελφός).
Περνώντας στη γραφή, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Ακόμη και το γνώριμο γράμμα «o» στις μισές περιπτώσεις δεν ηχεί έτσι όπως γράφεται, αλλά σαν «a», στις περιπτώσεις που αυτό δεν τονίζεται. Απ’ την άλλη πλευρά όμως, χωρίς τονισμό απαντάται και το ίδιο το «a», και τότε, πώς θα ξέρεις τι να γράψεις; Το μόνο παρήγορο ίσως είναι ότι...

H συνέχεια εδώ

Διαβάστε περισσότερα θέματα, εδώ.