Γιατί θα επιβιώση η Ρωσία του Πούτιν

«Κλικ» κι εδώ

Το ζήτημα της μακροχρόνιας βιωσιμότητας της ρωσικής οικονομίας παραμένει ανοιχτό. Η ευνοιοκρατία είναι ευρέως διαδεδομένη και η εξάρτηση της Ρωσίας από τα πετρελαϊκά έσοδα σημαίνει ότι θα υποφέρει κάθε φορά που οι τιμές του πετρελαίου είναι χαμηλές. Αλλά εάν η Σοβιετική Ενωση μάς δίδαξε κάτι, αυτό είναι ότι μη βιώσιμα συστήματα μπορούν να επιβιώσουν για πολλά χρόνια.

Το σημερινό ρωσικό σύστημα μου θυμίζει το σοβιετικό σύστημα που βίωσα το 1983, όταν ζούσα στη Μόσχα, και ο επικεφαλής της KGB Γιούρι Αντρόποφ, ο αποκαλούμενος και «σφαγέας της Βουδαπέστης», κατείχε ακόμη την εξουσία, παρ' όλο που η υγεία του ήταν κλονισμένη. Τα κοινά χαρακτηριστικά όσον αφορά την οικονομία - τότε και τώρα - είναι οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου, μια μη βιώσιμη οικονομική ιδεολογία, η κατοχή βιομηχανιών ζωτικής σημασίας από το κράτος και μια αυταρχική διακυβέρνηση. 

Αλλά υπάρχει μία σημαντική διαφορά: η μακροοικονομική διαχείριση της Ρωσίας είναι αποδοτικότερη σήμερα, επί Βλαντίμιρ Πούτιν, απ' ό,τι την περίοδο εκείνη. Η Ρωσία δεν διατρέχει τον κίνδυνο να ξεμείνει από χρηματοδότηση, παρά τις συνεχιζόμενες δυτικές κυρώσεις. Αλλά οι περιορισμένοι πόροι που διαθέτει περιορίζουν τις επιλογές του Κρεμλίνου όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και ενισχύουν τις εντάσεις ανάμεσα στις ελίτ της Ρωσίας.

Τρεις «ωφέλιμοι» πόλεμοι: Γεωργία, Κριμαία, Συρία 

 

Οι απλοί Ρώσοι εκτιμούν το γεγονός ότι τα πραγματικά εισόδημά τους διπλασιάστηκαν (σε τιμές προσαρμοσμένες βάσει του πληθωρισμού) την περίοδο 1999-2008. Αλλά ενώ κάποτε βάση της ισχύος του Πούτιν ήταν η οικονομική ανάπτυξη, σήμερα που αδυνατεί να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των Ρώσων ακολουθεί την προτροπή του Βιάτσεσλαβ φον Πλεβ, ενός ρώσου αυτοκρατορικού υπουργού που το 1904 είχε δηλώσει ...

 

Η συνέχεια εδώ