Η απάντηση μου, Τώρα σωθήκαμε!!! και εξηγώ πιο κάτω το γιατί:
Η πολιτική του ΔΗΚΟ και του Προέδρου του Νικόλα Παπαδόπουλου δεν διαφέρει ποσώς από την πολιτική του ΔΗΣΥ σε θέματα οικονομίας και στο Κυπριακό και από αυτή του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό.
Για δεκαετίες τώρα το ΔΗΚΟ (άλλως η ‘’πορνη’’ της πολιτικής ζωής της Κύπρου) είτε άμεσα είτε έμμεσα βρισκόταν πάντα στην Εξουσία και αν η Κύπρος βρίσκεται σήμερα στα τάρταρα, το ΔΗΚΟ και οι εκάστοτε ηγέτες του δεν είναι άμοιροι ευθυνών.
Σε θέματα εσωτερικής διακυβέρνηση και οικονομίας, το ΔΗΚΟ ψήφιζε πάντα τα νομοσχέδια τόσο της διακυβέρνησης Χριστόφια όσο και αυτής του Αναστασιάδη και ουδεμία διαφορά υπάρχει, ιδιαίτερα μεταξύ ΔΗΚΟ και ΔΗΣΥ. Η αμαρτωλή πορεία του ΔΗΚΟ άρχισε επί Σπύρου Κυπριανού, όταν αυτός διόριζε αβέρτα ημέτερους στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, δίνοντας τους μάλιστα τέτοια υπερπρονόμια και τρελές απολαβές και δημιουργώντας τέτοια στρέβλωση και χάσμα μεταξύ απολαβών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που τις αρνητικές συνέπειες της πολιτικής αυτής η Κύπρος δεν θα μπορέσει να τις απαλλαγεί ποτέ στο μέλλον. Ήταν τότε που το ΔΗΚΟ ακούμπησε το εκπληκτικό 28% στις βουλευτικές εκλογές, και το οποίο σήμερα, έχει οπαδούς διορισμένους στο Δημόσιο, σε ποσοστό υπετριπλάσιο από την εκλογική του δύναμη. Από τότε, το Κόμμα της αρπακτής, η αν προτιμάτε, Της ‘’Πόρνης’’ της πολιτικής ζωής της Κύπρου η κατά τους ιδίους, το Κόμμα των ‘’Αρχών’’ και των ‘’Αξιών’’..κούνια που τους κούναγε, εξακολουθεί να παίζει ακριβώς τον ίδιο καταστροφικό ρόλο.
ΚΥΠΡΙΑΚΟ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ ΔΗΚΟ
Όσον αφορά το Κυπριακό, εκεί και αν υπάρχει το μεγάλο ψέμα του ΔΗΚΟ, και εξηγώ γιατί.
Οι λεγόμενες Συμφωνίες Μακαρίου – Ντεκτάς και Κυπριανού – Ντεκτάς το 1977 και 1979 αντίστοιχα, δεν ήταν Συμφωνίες αλλά απλά Πρακτικά τα οποία έκαναν απλή αναφορά και καθόριζαν τις κατευθυντήριες γραμμές στην αναζήτηση λύσης του Κυπριακού στην βάση της Βρετανικής έμπνευσης και τουρκικών προδιαγραφών και συμφερόντων Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ΔΔΟ και ως τέτοια πρακτικά, δεν μπορούσαν να είναι δεσμευτικά για την πλευρά μας, ιδιαίτερα μετά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Η μόνη Γραπτή Συμφωνία που δυστυχώς υπάρχει για αναζήτηση λύσης στην βάση της ΔΔΟ, και η οποία ωστόσο ΔΕΝ δεσμεύει την πλευρά μας, λόγω των συνεχών υπαναχωρήσεων και της αρνητικής στάσης της τουρκικής πλευράς, είναι η Συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 που έκανε ο πρώην Πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος και μπαμπάς του νυν Προέδρου του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου.
Το ΟΧΙ του 76% του κυπριακού Λαού στο σχέδιο ΑΝΑΝ το 2004 σήμαινε ΟΧΙ και στην λύση της ΔΔΟ. Αντί λοιπόν ο Τάσος να κλωτσήσει τον ΑΚΕΛ και να προκηρύξει εκλογές, επανατοποθετώντας το Κυπριακό στη σωστή του βάση, υλοποιώντας με αυτό τον τρόπο την επιθυμία του Κυπριακού Λαού, ανεξήγητα και βλακωδώς προχώρησε στην ολέθρια αυτή Συμφωνία, η οποία όμως για τους λόγους που προανέφερα δεν δεσμεύει την πλευρά μας.
O κάθε υποψήφιος Πρόεδρος της Κυπριακής Μπανανίας γνωρίζει πολύ καλά ότι αν απορρίψει την ΔΔΟ, ΔΕΝ θα είναι αρεστός στους Βρετανούς, οι οποίοι με τον έναν η τον άλλο τρόπο (Χρηματοδότηση, ΜΜΕ κ.λ.π ) τον επιβάλλουν και τον εκλέγουν. Ο ‘’υπερπατριώτης’’ Νικόλας Παπαδόπουλος αυτό το γνωρίζει πολύ καλά και για αυτό μας πουλά το παραμύθι της ΔΔΟ με το δήθεν ΣΩΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ για να είναι αρεστός στους πάτρωνες μας. Ο ανώριμος και παρορμητικός αυτός νεανίσκος που ποτέ δεν δούλεψε για να μπορεί να καταλαβαίνει και να αφουγκράζεται τα προβλήματα του μέσου πολίτη, άφησε τελευταία την χλιδή της Στράκκας (Το μεγαλύτερο ίσως σε όγκο και έκταση ‘’φτωχικό’’ της οικογένειας του) και κυκλοφορεί στους δρόμους για να πείσει κάποιους αφελείς και αδαείς ότι είναι ο από μηχανής θεός που θα σώσει την Κύπρο. Δεν διστάζει δε να σκορπά το αδιευκρίνιστου προέλευσης αμύθητο χρήμα του μπαμπά και της μαμάς, εξαγοράζοντας ΜΜΕ, δημοσιογράφους και πολίτες που μπορούν να επηρεάσουν με τον έναν η τον άλλο τρόπο αφελείς και αδαείς πολίτες για να αρπάξει την καρέκλα της εξουσίας.
Έχω επανειλημμένως αναφέρει ότι τα 3 κόμματα εξουσίας ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ έχουν κυβερνήσει αυτή την δύσμοιρη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και την οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού, και είναι προσβολή στην νοημοσύνη μας, να μας λένε ότι θέλουν ξανά την εξουσία για να μας βγάλουν από τα τάρταρα στα οποία τα ίδια μας οδήγησαν.
Για τις επερχόμενες Προεδρικές εκλογές μόνο μια επιλογή θα πρέπει να υπάρχει και αυτή πρέπει να προέλθει από τους απλούς πολίτες. Αυτή την φορά η επιλογή θα πρέπει να επιβληθεί από ΤΑ ΚΑΤΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ όπως γινόταν για δεκαετίες τώρα. Θα πρέπει να αναζητηθεί μια ανεξάρτητη υπερκομματική υποψηφιότητα, ένας τίμιος, ικανός και γνήσιος πατριώτης ο οποίος να υποστηριχθεί από μια πλατφόρμα που να οργανωθεί κατάλληλα από απλούς πολίτες και να επιβληθεί στην αμαρτωλή κομματοκρατία. Αυτές οι Προεδρικές είναι οι πιο κρίσιμες στην ιστορία της Κύπρου μας και οι πολίτες επιβάλλεται να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους για να μην τουρκέψει αυτός ο επίγειος παράδεισος που μας χάρισε ο θεός. Αυτές οι εκλογές πρέπει να πάρουν την μορφή Επανάστασης για να απαλλαγούμε από την ελεεινή κομματοκατία. Ας το εμπεδώσουμε επιτέλους και ας πράξουμε ανάλογα, οι μεγαλύτεροι εχθροί μας δεν είναι οι ξένοι, οι μεγαλύτεροι εχθροί μας ευρίσκονται εντός των τειχών και είναι η κομματοκρατία.
Όμηρος Αλεξάνδρου
ΥΓ. Για να μην ψάχνουν τις γνωστές φτηνές αφορμές οι φίλοι μου στο ΔΗΚΟ, διευκρινίζω ότι η λέξη ΠΟΡΝΗ αποτελεί σχηματική αναφορά.
