Τον τελευταίο μήνα, η ιταλική εταιρεία πετρελαίου και αερίου Eni βρέθηκε εν μέσω δυο σημαντικών πολιτικών διαμαχών –μια μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου και μια άλλη μεταξύ της Κύπρου και της Τουρκίας- για τις δραστηριότητές της στην περιοχή. Καθώς κάθε χώρα θέλει να χρησιμοποιήσει τους πόρους της για δικούς της σκοπούς, οι πολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ενεργειακές εταιρείες αποτελούν μέρος της υποβόσκουσας περιπλοκότητας και των προκλήσεων, που πιθανότατα θα εμποδίσουν την ανάπτυξη των δυνατοτήτων της Μεσογείου στους υδρογονάνθρακες.
Το «ξύπνημα» του Λεβιάθαν
Τα πλούτη της ανατολικής Μεσογείου προσέλκυσαν εκ νέου την προσοχή του κόσμου το 2009, όταν κοινοπραξία της οποία ηγούνταν η αμερικανική Noble Energy ανακάλυψε το κοίτασμα Ταμάρ, ανοικτά των ακτών του Ισραήλ. Ήταν το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου που είχε βρεθεί ποτέ στην περιοχή μέχρι τότε. Με αποδεδειγμένο και πιθανό απόθεμα περίπου 320 δισ. κυβικών μέτρων, το κοίτασμα φυσικού αερίου Ταμάρ θα έφερνε αυτάρκεια στην αγορά αερίου του Ισραήλ.
Αν όμως το Tamar ήταν ένα «θεόσταλτο δώρο» για το Ισραήλ, η επόμενη ανακάλυψη ήταν αυτή που άλλαξε το παιχνίδι. Μόλις έναν χρόνο μετά την πρώτη ανακάλυψη της Noble, η εταιρεία έκανε μια...
