Οι στίχοι, στα Ιταλικά και τα Ελληνικά, εδώ.
Περισσότερα, εδώ.
Με αγάπη, κατά βάθος, προς όλους. Κι ας ρίχνω κά'να μπινελίκι...
Έτσι είμαι εγώ. Για να ξυπνάμε. Γι' αυτό μ' αγαπάτε κι εσείς άλλωστε...
Έμαθα ότι, κάτι Ελληνόπουλα, στο Περιστέρι, διαβάζουν «Εσχάτη Γραμμή Ανασχέσεως» και γουστάρουν τρελλά.
Νά 'στε πάντα καλά ρε παλληκαρόπουλα και να προσέχετε το τι γράφω. Για Ελληνόπουλα σαν κι εσάς τα γράφω.
Να αποφεύγετε τα λάθη μου. Να αγαπάτε και να σέβεστε την Ελλαδάρα ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΣΚΙΣΕΤΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ !!!
Διδαχθείτε από τα λάθη μου ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΙΚΗΣΤΕ ΤΟΥΣ !!!
Ξεφτιλισμένα ανθρωπάκια είναι. Μην τους φοβάστε, ΑΛΛΑ και μην «την πατάτε» από την άλλη.
Επικρατήστε, μετά ρώμης μεν, μα Κ Α Ι μετά φρονήσεως !!!
Έλληνες είμαστε. Όλοι αυτοί, οι άλλοι, μάς ζηλεύουν. Μάς ζηλεύουν και μάς φθονούν.
Ξέρετε γιατί;
Διότι ουδέποτε θα γίνουν αυτό που είμαστε εμείς !!! Εμείς διαθέτουμε ἰχώρ, ενώ αυτοί, σάπιο αίμα.
Εσείς, απλώς, ΝΑ ΣΕΒΕΣΤΕ τον ἰχῶρα κι όλα θα πηγαίνουν καλά. Να τον ΣΕΒΕΣΤΕ όμως.
Πιστέψτε με, μόνον τότε θα πηγαίνουν όλα όπως πρέπει, Ελληνικά δηλαδή. Με ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟ,
αλλά Κ Α Ι ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟ μεταξύ Ελλήνων.
Αυτό σημαίνει - στην τελική - το να σέβεστε τον ἰχῶρα τής Φυλής ΜΑΣ...
Διηνέκης
ἔνθ᾿ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς
ἄκρην οὔτασε χεῖρα μετάλμενος ὀξέϊ δουρὶ
ἀβληχρήν: εἶθαρ δὲ δόρυ χροὸς ἀντετόρησεν
ἀμβροσίου διὰ πέπλου, ὅν οἱ Χάριτες κάμον αὐταί,
πρυμνὸν ὕπερ θέναρος: ῥέε δ᾿ ἄμβροτον αἷμα θεοῖο
ἰχώρ, οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν:
οὐ γὰρ σῖτον ἔδουσ᾿, οὐ πίνουσ᾿ αἴθοπα οἶνον,
τοὔνεκ᾿ ἀναίμονές εἰσι καὶ ἀθάνατοι καλέονται.
Ιλιάς, ραψωδία Ε, στίχοι 335-342.
============
παίρνοντας φόρα ο γιος του αντρόκαρδου Τυδέα την κονταρεύει
μ᾿ ένα του πήδημα, καί ξώδερμα στο χέρι τη λαβώνει
το τρυφερό᾿ και το κοντάρι του μεμιάς στο δέρμα εμπήχτη
μέσ᾿ απ᾿ το θείο μαντί, που κάποτε της το 'χαν φάνει οι Χαρές,
απάνω στον αρμό· και χύνουνταν το αθάνατο της αίμα,
ο ιχώρας, που μες στων τρισεύτυχων θεών κυλάει τις φλέβες·
ψωμί δεν τρων μαθές, δεν πίνουνε κρασί φλογάτο εκείνοι,
γι᾿ αυτό δεν έχουν κι αίμα μέσα τους κι αθάνατους τους κράζουν.
