Η συμφωνία δηλαδή κατοχυρώνει δικαιώματα της «Βόρειας Μακεδονίας» ως «περίκλειστο» κράτος για ελεύθερη πρόσβαση στο Αιγαίο, εκμετάλλευση της ελληνικής ΑΟΖ, διεξαγωγή αλιείας στις ελληνικές θάλασσες, χρήση των ελληνικών λιμένων και απόκτηση ναυτικού εμπορικού Στόλου και ναυτικής σημαίας.
Βάσει του άρθρου 69 της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας και της Σύμβασης του ΟΗΕ (1982) για ένα περίκλειστο κράτος (όπως η «Βόρεια Μακεδονία» κατά τον Α.Τσίπρα), με βασικό δικαίωμα του την πρόσβαση του προς την πλησιέστερη θάλασσα (Αιγαίο) μέσω του παράκτιου κράτους διέλευσης έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί τα λιμάνια των χωρών που έχουν πρόσβαση στην θάλασσα, όπως είναι η Θεσσαλονίκη, η οποία θα γίνει και έδρα του εμπορικού στόλου των Σκοπίων με ναυτική σημαία για τα πλοία τους (Μακεδονική) και δικαίωμα ακόμα και χρήσης της ΑΟΖ της παράκτιας χώρας (Ελλάδα) για έρευνες!
Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του pronews.gr ο υποστράτηγος ε.α. Γιώργος Μακρίδης, πρώην Διευθυντής Γεωγραφικού Σώματος του ΓΕΣ, Εθνικός Εμπειρογνώμων στον ΟΗΕ για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων (1996-2005) και Τοπογράφος Μηχανικός ΕΜΠ, απάντησε ως εξής: «Δυστυχώς είναι έτσι: Η Θεσσαλονίκη θα γίνει το επίνειο των Σκοπίων και η σημαία της «Βόρειας Μακεδονίας» θα κυματίζει πλέον στον χώρο που δικαιούται από το άρθρο 69 της Σύμβασης του Modego Bay να της παραχωρηθεί, αφού πλέον τους αναγνωρίσαμε ως κράτος με αυτή την ονομασία.
Τα «περίκλειστα» κράτη αποτελούν μια ειδική κατηγορία κρατών αφ' ης στιγμής δεν βρέχονται από θάλασσα. Εκ των πραγμάτων δεν διαθέτουν δική τους χωρική θάλασσα, συνορεύουσα ζώνη, υφαλοκρηπίδα και αποκλειστική οικονομική ζώνη.
Η Ελλάδα αφ' ης στιγμής συνορεύει με ένα περίκλειστο κράτος, την λεγόμενη «Βόρεια Μακεδονία» θα επιτελεί ρόλο κράτους διέλευσης. Θα μπορεί να έχει εμπορικό και αλιευτικό στόλο, αλλά και να κάνει έρευνες σε όλο το Αιγαίο σε συνεργασία με την υπ'αριθμόν 1 σύμμαχός της, την Τουρκία. Πιο καταστροφική συμφωνία για τα ελληνικά συμφέροντα, δεν θα μπορούσα να φανταστώ, πραγματικά».
Ιδού τι προβλέπει η σχετική Σύμβαση του ΟΗΕ (1982) για το Δίκαιο της Θάλασσας στο συγκεκριμένο άρθρο 69 για τα δικαιώματα των «περίκλειστων» κρατών, δηλαδή των κρατών άνευ ακτών.
Άρθρο 69 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Δικαίωμα κρατών άνευ ακτών.
1. Τα κράτη άνευ ακτών (Βόρεια Μακεδονία) έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν, σε ισότιμη βάση, στην εκμετάλλευση προσήκοντος μέρους του πλεονάσματος των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων κρατών της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής (Ελλάδα), λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές οικονομικές και γεωγραφικές συνθήκες όλων των ενδιαφερομένων κρατών και σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και των άρθρων 61 και 62.
2. Οι όροι και οι τρόποι της συμμετοχής αυτής καθορίζονται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέσω διμερών ( Συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ), υποπεριφερειακών ή περιφερειακών συμφωνιών λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων:
α) την ανάγκη αποφυγής συνεπειών επιβλαβών για τις αλιευτικές κοινότητες ή τις ιχθυοβιομηχανίες του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) .
β) την έκταση κατά την οποία το άνευ ακτών κράτος (Βόρεια Μακεδονία) , σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου συμμετέχει ή έχει το δικαίωμα να συμμετέχει, σύμφωνα με υφιστάμενες διμερείς υποπεριφερειακές ή περιφερειακές συμφωνίες, στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών άλλων παράκτιων κρατών (Ελλάδα).
γ) την έκταση κατά την οποία άλλα κράτη άνευ ακτών συμμετέχουν ήδη στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) και την συνακόλουθη ανάγκη αποφυγής συγκεκριμένης επιβάρυνσης ενός οποιουδήποτε παράκτιου κράτους ή μέρους αυτού.
δ) τις ανάγκες διατροφής των πληθυσμών των αντίστοιχων κρατών («Βόρεια Μακεδονία» και Ελλάδα) .
3. Όταν η αλιευτική ικανότητα του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) φθάσει σε σημείο που να του επιτρέπει να αλιεύει ολόκληρο τον επιτρεπτό όγκο αλιεύματος των ζωντανών πόρων στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη, το παράκτιο κράτος και άλλα ενδιαφερόμενα κράτη συνεργάζονται στην διαμόρφωση δίκαιων διευθετήσεων σε διμερή, υποπεριφερειακή ή περιφερειακή βάση προκειμένου να επιτρέψουν την συμμετοχή αναπτυσσομένων κρατών άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία«) της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων κρατών της υποπεριοχής ή περιοχής, όπως κρίνεται σκόπιμο, από τις συγκεκριμένες περιστάσεις, και υπό όρους ικανοποιητικούς για όλα τα μέρη. Κατά την εφαρμογή της παρούσας διάταξης λαμβάνονται υπόψη οι παράγοντες που αναφέρονται στην παράγραφο 2.
4. Τα ανεπτυγμένα κράτη άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία») έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, μόνον στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες των ανεπτυγμένων παράκτιων κρατών (Ελλάδα) της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής, με λαμβάνοντας υπόψη την έκταση κατά την οποία το παράκτιο κράτος, κατά την παραχώρηση σε άλλα κράτη πρόσβασης στους φυσικούς πόρους της αποκλειστικής οικονομικής του ζώνης, έχει λάβει υπόψη του την ανάγκη περιορισμού στο ελάχιστο των επιζήμιων συνεπειών στις αλιευτικές κοινότητες και την οικονομική αποδιάρθρωση κρατών των οποίων οι υπήκοοι αλιεύουν κατά συνήθεια στη ζώνη.
5. Οι παραπάνω διατάξεις δεν θίγουν τις διευθετήσεις που συμφωνήθηκαν σε υποπεριοχές ή περιοχές όπου τα παράκτια κράτη (Ελλάδα) δύνανται να παραχωρήσουν σε κράτη άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία») της ίδιας υπο-περιοχής ή περιοχής ίσα ή προνομιακά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.
