Ένας και πλέον μήνας, έχει περάσει από την Βιβλική πυρκαγιά στην ανατολική Αττική, με τις μνήμες να είναι ακόμα νωπές στους πυρόπληκτους. Οι κάτοικοι των περιοχών δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα τις εφιαλτικές στιγμές, ενώ προσπαθούν ακόμα να βρουν τους ρυθμούς τους και να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα.
Ωστόσο κάτι τέτοιο καθίσταται δύσκολο, ακόμα και αδύνατο για κάποιους, δεδομένου ότι έχουν χάσει προσωπικά αντικείμενα, σπίτια αλλά και οικογενειακά πρόσωπα.
Στην προσπάθεια τους να ξανασταθούν στα πόδια τους, ο δήμος Μαραθώνα έρχεται να χτυπήσει ακόμα περισσότερο τους πληγέντες, καθώς όσοι πυρόπληκτοι φιλοξενούνται σε κατασκηνώσεις της Πολεμικής Αεροπορίας, στο Ζούμπερι, καλούνται από σήμερα να πληρώνουν το φαγητό τους, καθώς η αεροπορία είχε ενημερώσει τους αρμόδιους δήμους ότι η παροχή φαγητού στους πυρόπληκτους θα ήταν μέχρι το τέλος Αυγούστου.
Στο σημείο φιλοξενούνται περίπου 150 άτομα και η δαπάνη για το φαγητό ανέρχεται για τον κάθε πυρόπληκτο στα 6 ευρώ.
Ο δήμος Ραφήνας ανταποκρίθηκε άμεσα στην συνέχιση παροχής δωρεάν γευμάτων για τις είκοσι οικογένειες που μένουν στις εγκαταστάσεις, όμως ο δήμος Μαραθώνα κράτησε σιγή ιχθύος για τις 52 οικογένειες, δημότες του, που βρίσκονται στον ίδιο χώρο.
Τελικά η πολεμική αεροπορία έδωσε παράταση για ακόμα μια εβδομάδα στην παροχή δωρεάν συσσιτίου στις οικογένειες που φιλοξενούνται στην κατασκήνωση.
Εθελοντές στο πλευρό των ηλικιωμένων
Στο Μάτι, εθελοντές στέκονται δίπλα στους ηλικιωμένους βοηθώντας τους να καθαρίσουν τα καμένα σπίτια τους.
Νέα παιδιά έβαλαν στην άκρη τις διακοπές τους, βοηθώντας όσους δεν μπορούν μοναχοί τους να διορθώσουν έστω την εικόνα των κατοικιών τους.
«Εμείς δε σας αφήνουμε έναν καλό κόσμο, σας αφήνουμε έναν ρημαγμένο κόσμο» αναφέρει με δάκρυα στα μάτια μια ηλικιωμένη κυρία, που έζησε την καταστροφή στο Μάτι.
Εθελοντές κάθε ηλικίας από όλη την Αθήνα βρίσκονται στο Μάτι ώστε να βοηθήσουν όλους τους ηλικιωμένους για να καθαρίσουν γρήγορα τα σπίτια τους.
Άνθρωποι με φτυάρια, σκούπες ακόμα και με αλυσοπρίονα παίρνουν από νωρίς το πρωί την κατάσταση στα χέρια τους, μην μπορώντας άλλο να παραμείνουν άπραγοι στην αδιαφορία της κυβέρνησης.
Το διαβάσαμε στα «Επίκαιρα»
