Να σάς πω κι ένα ανέκδοτο τώρα φίλες και φίλοι;

Περάστε κι από εδώ, για τις απαραίτητες συγκρίσεις...

Ρωτά η δασκάλα την τάξη: «Άμα στα κλαδιά ενός δέντρου, κάθονται πέντε πουλάκια και ο κυνηγός ρίξει μια ντουφεκιά και τα σκάγια πάρουν τα τρία, πόσα πουλάκια μείναν στη θέση τους παιδάκια»;

Πετάγεται αμέσως ο Νικολάκης και τής απαντά γεμάτος αθωότητα: «Δύο πουλάκια κυρία» !

«Όχι Νικολάκη παιδί μου», τού απαντά εκείνη γεμάτη χαιρεκακία.
«Η σωστή απάντηση, είναι κανένα, διότι τ' άλλα δύο τρόμαξαν και πέταξαν μακριά... αλλά μού αρέσει ο τρόπος που σκέπτεσαι»...

Πληγωμένος ο Νικολάκης, προσπαθούσε όλη νύχτα να σκαρφιστεί το τι θα ρωτούσε κι εκείνος με τη σειρά του, την επομένη ημέρα, τη νάρκισσο δασκάλα του...
Κάποια στιγμή, τού 'ρθε η φαεινή ιδέα...

Γεμάτος αυτοπεποίθηση την άλλη 'μέρα λοιπόν, ρωτά την αμαθεστάτη, κακιά κι ανήθικη δασκάλα του: «Άμα τρεις γυναίκες σε ένα πάρκο, κυρία, τρώνε παγωτό "πύραυλο" και η μία τον γλείφει, η άλλη τον γλείφει και τον δαγκώνει και η τρίτη τον γλείφει, τον δαγκώνει και ρουφάει... ποια θα πούμε ότι είναι η παντρεμένη»;

«Μα η τρίτη ασφαλώς, Νικολάκη παιδί μου», τού λέει με ύφος χιλίων καρδιναλίων η ξερόλω…

«Όχι κυρία. Παντρεμένη, είναι εκείνη που φοράει βέρα... αλλά μού αρέσει ο τρόπος που σκέπτεστε»...