Είχαν ρίξει «μαύρη πέτρα πίσω τους» (για τα φράγκα) αλλά, τώρα που «έσφιξαν τα γάλατα», ξαναθυμήθηκαν ότι η Ψωροκώσταινα είναι γλυκιά... Είναι σκληρό να πεθαίνει κανείς μακριά απ' τον τόπο του μ' έναν ΠΟΥΣΤΗ ΑΓΓΛΟ ΓΙΑΤΡΟ πάνω απ' το κεφάλι του... ΝΑ ΤΟΝ ΜΙΣΕΙ... ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ...

Περισσότερα, εδώ Κ Α Ι εδώ.