Γράφει ο Ζώης Μπέχλης
Παρακολουθούμε το συνδικαλιστικό ανέκδοτο των τελευταίων ημερών με ιδιαίτερη προσοχή.
Υπάρχει θέμα επιβίωσης των ανθρώπων που είναι σε αναστολή και φυσικά ξαφνικά έχουν εξαφανιστεί απο το δικαιωματικό προσκήνιο όλοι αυτοί που κλείναν την Αθήνα με απεργίες και διαμαρτυρίες για την παραμικρή αιχμή εναντίον των εργασιακών δικαιωμάτων.
Έχουμε ανθρώπους μετά τον εμβολιασμό τους που ήταν υποχρεωτικός και έγινε για να μην χάσουν την δουλειά τους και ανθρώπους που τους στερούν τα προς το ζείν παραβιάζοντας το άρθρο 12 του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας που έχει κυρωθεί ως νόμος. Θα περίμενε κανείς όλη η χώρα να αντιμετωπίζει κύμα διαμαρτυριών, που μόνον οι συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν νόμιμο δικαίωμα να αναγγείλουν, θα περίμενε κανείς να έχουν κλείσει όλα στην χώρα, σε μια απεργία διαρκείας...
Αντί αυτού, βλέπουμε τους εκπροσώπους, που αποτελούν ταυτόχρονα και ιδεολογικά και κομματικά εξαρτήματα, να μπαινοβγαίνουν στα γραφεία υπουργών, να κάνουν βόλτες στο Συμβούλιο της Επικρατείας και να κλείνουν το μάτι προς όλους.
Οι κύριοι αυτοί που κακώς βρίσκονται με υπερεξουσίες στην θέση τους, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι:
1. Η δουλειά τους δεν είναι να κάνουν προσφυγές αλλά να οργανώνουν απεργίες
2. Οι εξουσίες τους ασκούνται για το έθνος και τον λαό....οπότε μόνον ύποπτοι είναι για την απέχθειά τους προς την ελληνική σημαία. Απο την συγκέντρωση των υγειονομικών στην Λαρισα, προέκυψε μια απόφαση... Οι εργατοπατέρες, θα πρέπει να προκηρύξουν ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ εντός των επόμενων 5 ημερών....διαφορετικά κύριοι να μην ξαναπατήσετε σε καμμία συγκέντρωση.
Τα περί προσφυγών, είναι για να επεξεργάζεστε την λαϊκή οργή και να αμβλύνετε τις οξείες γωνίες.
Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΚΡΙΘΕΙΤΕ ΝΑΤΙΒΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ
