Κυρία Καγκελάριε - Κυρία Καγκελάριε...

Μάς «έσπασε τα καρύδια» ο Κούλης με το «Κυρία Καγκελάριε» σήμερα.
Η αμορφωσιά του δηλαδή, διότι αυτή ακριβώς, είναι, που... «σπάει καρύδια». Ευτυχώς που είπε ένα φιλελληνικό απόφθεγμα τού Γκαίτε: «Απ’ όλους τους λαούς, οι Έλληνες ονειρεύτηκαν το όνειρο της ζωής με τον πιο όμορφο τρόπο».

Η λέξη Καγκελάριος (ο/η Καγκελάριος) στην κλητική πτώση, έχει ως εξής: Κύριε Καγκελάριε / Κυρία Καγκελάριος.
Όχι Κυρία... Καγκελάριε.

Το ίδιο ισχύει και για πολλές άλλες λέξεις. Η λέξη Πρόεδρος (ο/η Πρόεδρος) παραδείγματος χάριν, έχει κλητική Κύριε Πρόεδρε / Κυρία Πρόεδρος. Κι όμως, ακούμε δικηγόρους να απευθύνονται σε γυναίκες Προέδρους Δικαστηρίων με το απαράδεκτο... «Κυρία Πρόεδρε» !

Αφήστε δε το άλλο, στην (β)ουλή των Ελλήνων:
Σε ψηφοφορίες, ακούμε μέλη τού κοινοβουλίου, γυναίκες, να φωνάζουν... «παρών» ! Τι «παρών», κυρά... φεμινίστριά μου; «Παρούσα» είναι το ολόσωστο ! Ο παρών, η παρούσα, το παρόν.

Έλεος !

Κάτι ακόμη Μητσοτάκουλα: Όταν ομιλής* την Γερμανική, χρησιμοποιείς μέχρι και την δοτική πτώση. ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ. Η Γερμανική, όπως και η Ρωσική, διαθέτουν δοτική πτώση. Καλά, η Ρωσική, διαθέτει έξι (6) πτώσεις ! Εκεί, Κούλη, σέβεσαι. Την Ελληνική, που έδωσε (και) την Γραμματική στην αγαπημένη σου Γερμανική, άσε την Ρωσική, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΣΕΒΕΣΑΙ;

«Εσχάτη Γραμμή Ανασχέσεως»
* Υποτακτική έγκλιση