Περισσότερα, εδώ, για τον... |
Η αποχή από τις κάλπες το Σάββατο στην Τυνησία ξεπέρασε το 91% με τον πρόεδρο να αποκτά νέο πάτημα για να εγκαθιδρύσει προεδρική μονοκρατορία – άλλωστε ήδη κυβερνά τη χώρα με διατάγματα αναφέρει ο Guardian. Στις εκλογές-παρωδία του Σαββάτου το στοιχείο που κυριάρχησε ήταν η εντυπωσιακή αποχή, η οποία ξεπέρασε το 91%. Οπως σημειώνουν ωστόσο ορισμένοι, οι Τυνήσιοι απείχαν από τις κάλπες όχι κυρίως επειδή τα κόμματα της αντιπολίτευσης τους κάλεσαν να το κάνουν, σε μια ένδειξη αποδοκιμασίας του προέδρου της χώρας Καΐς Σαγιέντ, αλλά κυρίως διότι έχουν απογοητευτεί από τις εξελίξεις και συνολικά το πολιτικό προσωπικό. Θεωρώντας ότι έχει προδώσει τις ελπίδες τους και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους.
Ενδείξεις απογοήτευσης, άλλωστε, υπήρχαν και το 2019, όταν στις κρίσιμες προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς, που έφεραν τον Σαγιέντ στην εξουσία, όταν η συμμετοχή στον πρώτο γύρο ήταν κάτω από 50%, ενώ στον δεύτερο έφτασε το 55%. Πολύ περισσότερο δε στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου για το νέο Σύνταγμα, το οποίο συνέταξε ο ίδιος για να ενισχύσει την εξουσία του αποδυναμώνοντας παράλληλα το κοινοβούλιο, όταν η προσέλευση έφτασε μόλις στο 30%. Ακόμη κι αν έτσι έχουν τα πράγματα, πρέπει να δοθεί βάση στην εκτίμηση πως τίποτα δεν τελείωσε με τις εκλογές του Σαββάτου και πως όλα τώρα αρχίζουν. Η επόμενη μέρα, αναμφίβολα, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από τις επιλογές που θα κάνει τώρα ο Σαγιέντ, ο οποίος – αν και αρέσκεται να παρομοιάζει τον εαυτό του με τον… Σαρλ ντε Γκολ – δεν έχει πολλές επιλογές. Εάν δεν θέλει να συνθηκολογήσει, τότε το πιθανότερο είναι πως θα απορρίψει το αίτημα σύσσωμης της αντιπολίτευσης να παραιτηθεί και θα προβάλλει το επιχείρημα ότι ο λαός με την αποχή του απέδειξε πως δεν ενδιαφέρεται για το κοινοβούλιο. Ισχυριζόμενος, ταυτόχροα, ότι έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, του δίνει το πράσινο φως για να εγκαθιδρύσει μια προεδρική μονοκρατορία – προς την κατεύθυνση της οποίας έχει κάνει ήδη πολλά και σημαντικά βήματα, καθώς κυβερνά ουσιαστικά τη χώρα με διατάγματα, αγνοώντας τα πολιτικά κόμματα και τη Βουλή, που διέλυσε το καλοκαίρι.