1) Το 2014 ήταν έτος έντονων δοκιμασιών στις ελληνορωσικές σχέσεις, με την ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών να έχει την κύρια ευθύνη. Παρά ταύτα, οι ιστορικές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, είναι τόσο ισχυρές, που δεν πλήττονται από μικροκομματικούς υπολογισμούς.
Η συνέχεια εδώ
Η συνέχεια εδώ
2) Αγωνία και ανησυχία στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει της προσφυγής σε εκλογές, με τη βεβαιότητα ότι θα είναι πρώτο κόμμα, οπότε θα έχει την ευθύνη να σχηματίσει κυβέρνηση και να πάρει άμεσες αποφάσεις, καθώς θα λήγει η δίμηνη παράταση που έχει δώσει το Eurogroup για τη νέα συμφωνία, η οποία θα πρέπει να υπογραφεί προκειμένου να εκταμιευθούν οι επόμενες δόσεις και να λειτουργήσει η προληπτική γραμμή πίστωσης. Και το ζητούμενο, φυσικά, είναι με ποιους όρους θα γίνει αυτό, από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση ήταν αντίθετος στο «ναι» της κυβέρνησης Σαμαρά.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να έχει προετοιμάσει τα νομοσχέδια και τις αποφάσεις για την υλοποίηση των πρώτων μέτρων για τα οποία έχει δεσμευθεί στη ΔΕΘ, προκειμένου να ανακουφιστούν οι τάξεις που έχουν πληγεί περισσότερο τα έξι χρόνια της κρίσης.
H συνέχεια εδώ
3) Μόνο το τελευταίο εξάμηνο, υποχώρησε κατά 50% (από 115 δολ. το βαρέλι τον περασμένο Ιούνιο, σε κάτω από 60 δολ. την Παρασκευή). Στο κοντινό μέλλον ίσως να ανακάμψει. Ενδεχομένως και να σταθεροποιηθεί. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, δεν θα είναι αυτή που ήταν. Και μάλλον δεν θα ξαναπιάσει ποτέ της τα 100 δολ. το βαρέλι (όπως τόνισε ο ίδιος ο υπουργός πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας).
Η πτώση καθεαυτή (ανεξάρτητα από το... βάθος της) δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη.
Η συνέχεια εδώ