Έτσι είναι κατά βάθος οι πραγματικοί Έλληνες...

"Αν η επίθεση άρχισε γενικά στις πεντέμιση, σε πολλά σημεία οι Ιταλοί είχανε ξεκινήσει από πολύ νωρίς, τις μικρές ώρες τής νύχτας, προτού ακόμα επιδοθεί το τελεσίγραφο και η Μεραρχία ειδοποιήσει τα φυλάκια για την επικείμενη εισβολή. Στο φυλάκιο ανάμεσα Μέρτζανη και Σκορδίλη, ένα ιταλικό τμήμα είχε περάσει το ποτάμι από νωρίς κι' έκοψε την τηλεφωνική γραμμή. Απονήρευτοι ένας Έλληνας δεκανέας κι' ένας στρατιώτης, πήγαιναν να τη διορθώσουν, όταν οι Ιταλοί, που παραφύλαγαν, χύμηξαν, τους άρπαξαν και τους αιχμαλώτισαν. Στο φυλάκιο τής Λεοντοξανάκης όμως, κοντά στους Φιλιάτες, η αρετή τού εχθρού έδωσε ακόμα καλλίτερο δείγμα της: Δίχως καμμιά προπαρασκευή πυροβολικού εδώ, στο βαθύ σκοτάδι, τα ιταλικά τμήματα προχώρησαν αθόρυβα, αθέατα μέσα στο δάσος, πήδηξαν απάνω στο σκοπό, τον σκότωσαν, έπιασαν δυό στρατιώτες. Οι άλλοι τού φυλακίου πρόλαβαν κι' έφυγαν. Την προηγούμενη ημέρα, οι ίδιοι εκείνοι Ιταλοί είχαν έρθει από το δικό τους το φυλάκιο αντίκρυ, να ζητήσουν ψωμί, γιατί τάχα είχαν αργήσει να λάβουν τα τρόφιμά τους. Στην πραγματικότητα, είχαν έρθει να κατατοπιστούν για το πραξικόπημα που ετοίμαζαν. Οι Έλληνες, από τα έξη ψωμιά που βρίσκονταν στο φυλάκιο, τους είχανε δώσει τα πέντε..."

Άγγελος Τερζάκης 
["ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ 1940 - 1941", σελ. 48]

Για την αντιγραφή,
Διηνέκης