Όταν οι πολιτικοί παγιδεύονται στους διαύλους του facebook και του twitter
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Δεν θυμάμαι ποιο ήταν εκείνο το γατί που δήλωνε ότι δεν το αφήνει να κοιμηθεί το του Μιλτιάδου τρόπαιο. Μπορεί να ήταν ο Ξέρξης, μπορεί να ήταν ο Δαρείος, είμαι σίγουρος ότι άμα κάνω ένα γκουγκλάκι θα το βρω. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Το θέμα μας είναι αφενός το τρόπαιο το ίδιο και αφετέρου ο σύγχρονος Μιλτιάδης. Διότι το δικό του παράδειγμα είναι που δεν αφήνει ένα σωρό πολιτικούς να κοιμηθούν. Μάτι δεν κλείνουν από τη ζήλεια και την αγωνία να ακολουθήσουν τα βήματά του. Κι εκεί ακριβώς είναι που θα τα βρούνε μπαστούνια…
Να τα βάλω στη σειρά. Γνωστή η διαδρομή του Πάνου Καμμένου στα social media, ακόμη πιο γνωστός ο πολλαπλασιασμός των οπαδών του μέσω των ιντερνετικών διαύλων που οδήγησε,.. εν τέλει, στην ίδρυση κόμματος. Όλα αυτά μέσω διαδικτύου, μέσω του facebook και του twitter που χειρίστηκαν μαεστρικά ο αρχηγός και οι συνεργάτες του για να οικοδομήσουν ένα μάλλον αόριστης ταυτότητος κεντροδεξιό μόρφωμα. Ένα κόμμα με συνεκτική ουσία την διαμαρτυρία, την καχυποψία και την άρνηση προς όλους και όλα. Απολύτως ταιριαστό δηλαδή με τα social media, όπου τα πάντα γίνονται υλικό γκρίνιας και μουρμούρας. Για να εκτονώνονται τα μεγάλα παιδιά με δικαίωμα ψήφου.
Δεν λέω τίποτα πολύ καινούριο, το έχω υπόψη μου. Καταγραμμένα είναι αυτά, τόσο από το αναγνωστικό κοινό όσο και από την πολιτική τάξη της Ελλάδας. Άλλο όμως να αποκρυπτογραφεί κανείς την επιτυχία του...
Η συνέχεια εδώ
Δεν θυμάμαι ποιο ήταν εκείνο το γατί που δήλωνε ότι δεν το αφήνει να κοιμηθεί το του Μιλτιάδου τρόπαιο. Μπορεί να ήταν ο Ξέρξης, μπορεί να ήταν ο Δαρείος, είμαι σίγουρος ότι άμα κάνω ένα γκουγκλάκι θα το βρω. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Το θέμα μας είναι αφενός το τρόπαιο το ίδιο και αφετέρου ο σύγχρονος Μιλτιάδης. Διότι το δικό του παράδειγμα είναι που δεν αφήνει ένα σωρό πολιτικούς να κοιμηθούν. Μάτι δεν κλείνουν από τη ζήλεια και την αγωνία να ακολουθήσουν τα βήματά του. Κι εκεί ακριβώς είναι που θα τα βρούνε μπαστούνια…
Να τα βάλω στη σειρά. Γνωστή η διαδρομή του Πάνου Καμμένου στα social media, ακόμη πιο γνωστός ο πολλαπλασιασμός των οπαδών του μέσω των ιντερνετικών διαύλων που οδήγησε,.. εν τέλει, στην ίδρυση κόμματος. Όλα αυτά μέσω διαδικτύου, μέσω του facebook και του twitter που χειρίστηκαν μαεστρικά ο αρχηγός και οι συνεργάτες του για να οικοδομήσουν ένα μάλλον αόριστης ταυτότητος κεντροδεξιό μόρφωμα. Ένα κόμμα με συνεκτική ουσία την διαμαρτυρία, την καχυποψία και την άρνηση προς όλους και όλα. Απολύτως ταιριαστό δηλαδή με τα social media, όπου τα πάντα γίνονται υλικό γκρίνιας και μουρμούρας. Για να εκτονώνονται τα μεγάλα παιδιά με δικαίωμα ψήφου.
Δεν λέω τίποτα πολύ καινούριο, το έχω υπόψη μου. Καταγραμμένα είναι αυτά, τόσο από το αναγνωστικό κοινό όσο και από την πολιτική τάξη της Ελλάδας. Άλλο όμως να αποκρυπτογραφεί κανείς την επιτυχία του...
Η συνέχεια εδώ
