Τι σχέση έχουν η γλωσσολογία με την πολιτική, και η θεωρία των ''γλωσσικών κόσμων'' με την ανάλυση πάνω στην αμερικανική επέμβαση στο Βιετνάμ; Προφανώς δεν έχουν καμία σχέση. Παρά ταύτα, για τους προοδευτικούς και ριζοσπάστες διανοούμενους, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Γι΄όλους αυτούς, επειδή έκαναν ένα όνομα σε μία συγκεκριμένη επιστήμη, στην γλωσσολογία, στην φιλοσοφία, ακόμη και στα μαθηματικά(όπως στην περίπτωση του [Bertrand Russell], σημαίνει ότι αυτομάτως αποκτούν το δικαίωμα να περάσουν από την καθέδρα στον άμβωνα, και από τα ύψη του άμβωνα να διανέμουν σε όλη την ανθρωπότητα μία σειρά από συμβουλές, σκληρές επικρίσεις, παραινέσεις, πάνω στις πιο ποικίλα και διαφορετικά ζητήματα: πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά.
Ο προοδευτικός και ριζοσπάστης διανοούμενος της σύγχρονης εποχής, γεννημένος με τον Διαφωτισμό και φθάνοντας στην αποκορύφωση του το 1968, είναι η λαϊκή και θετικιστική εκδοχή(ή υπαρξιστική, ή ψυχαναλυτική, κλπ) του μεσαιωνικού κήρυκα: ένα είδος δομινικανού καλόγερου χωρίς ράσο και χωρίς θεό, αυτός βροντοφωνάζει ενάντια στην...
Η συνέχεια εδώ
-----------------------------------
Ναρκισσισμός
Ο
ναρκισσισμός ως όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε από επιστήμονες ψυχολόγους για να περιγραφεί ένας
τύπος διαταραχής προσωπικότητας (της ναρκισσιστικής διαταραχής) είτε από απλούς ανθρώπους χωρίς γνώσεις στον τομέα της ψυχολογίας οι οποίοι θέλουν να περιγράψουν ένα άτομο του κοινωνικού περίγυρου και όχι μόνο, όπου όμως παίρνει την έννοια του υπέρμετρα εγωκεντρικού.
Αυτοί οι δύο τρόποι χρήσης πολλές φορές ταυτίζονται, είναι όμως λάθος, γιατί δεν είναι απαραίτητο ένας υπέρμετρα εγωκεντρικός να κρύβει ναρκισσιστική διαταραχή, σε αντίθεση που το -ίσως και κυριότερο- χαρακτηριστικό κάθε νάρκισσου είναι ο
εγωκεντρισμός του.
Στην καθομιλουμένη
Ο τρόπος χρήσης στην καθομιλουμένη προκύπτει παίρνοντας στοιχεία της
επιστημονικής χρήσης, μη όμως περιγράφοντας τον σωστά. Για παράδειγμα
άλλο χαρακτηριστικό είναι η κατά βάθος χαμηλή αυτοεκτίμησή του, η οποία
όμως δεν νοείται έτσι όπως χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη. Ο
εγωκεντρικός λοιπόν είναι ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να έχει όλα τα
"φώτα" πάνω του, δηλαδή να αποτελεί το κύριο αντικείμενο απασχόλησης από
τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Σε επιστημονικό επίπεδο
Ο ναρκισσισμός αποτελεί μεταξύ άλλων διαταραχή προσωπικότητας. Με την
έννοια αυτή νοείται να εμφανίζονται στην καθημερινή ζωή καταστάσεις
λόγω ναρκισσιστικής συμπεριφοράς
επανειλημμένα και όχι μια - δυο
φορές, δηλαδή να δυσκολεύει τη ζωή του ατόμου, είτε στην έκδηλη είτε
στην άδηλη συμπεριφορά του και στον εσωτερικό κόσμο.
Σχέση με τον εαυτό του: Ο ναρκισσισμός είναι η
διαταραχή προσωπικότητας όπου το άτομο ασχολείται υπερβολικά με τον
εαυτό του, την εμφάνιση, τον τρόπο ομιλίας, ακόμα και την γλώσσα του
σώματος και γενικότερα την εικόνα την οποία δημιουργεί στους άλλους.
Περνάει έτσι πολύ χρόνο της ημέρας μόνος. Σκοπός βέβαια απ' όλην αυτή
την ασχολία είναι να δημιουργεί θετική εκτίμηση στους γύρω του και έτσι
να τους ασκεί ένα είδος εξουσίας. Το υπερβολικό ενδιαφέρον για τον εαυτό
του οδηγεί στην κατάσταση όπου
ερωτεύεται τον εαυτό του,
θαυμάζεται από τον εαυτό του. Αυτό είναι και ουσιαστικά ο ναρκισσισμός, η
ψυχολογία ενός νάρκισσου (το άτομο που πάσχει από ναρκισσισμό).
Σχέση με τον κοινωνικό περίγυρο: Βέβαια το ότι
ερωτεύεται τον εαυτό του έχει τις δυσμενείς συνέπειες στο άτομο να
αδυνατεί να δημιουργήσει μια σχέση αληθινή με κάποιον. Έτσι κυριαρχεί
πολύ μοναξιά και είναι ο κυριότερος παράγοντας κατάθλιψης. Στις ερωτικές
σχέσεις δυσκολεύεται να αγαπήσει και χρησιμοποιεί τον σύντροφο ως
μέσο ανάδειξης.
Επιδιώκει ανθρώπους υψηλής κοινωνικής τάξης και αλλάζει συνήθως γρήγορα
σύντροφο επιλέγοντας, όπως πάντοτε, με κριτήριο να κερδίσει την γνώμη
των άλλων κάποιον εξ ίσου σημαντικό άνθρωπο. Αρχικά μπορεί ο σύντροφος
του ναρκίσσου να τον θαυμάζει και η σχέση να εξελίσσεται μια χαρά αφού
αυτός είναι και ο σκοπός του νάρκισσου. Στη συνέχεια όμως οπότε θα τεθεί
στη σχέση και το θέμα της αγάπης συνήθως εκεί η σχέση αρχίζει και
παίρνει την κατηφόρα και μετά από λίγο καιρό διαλύεται ώσπου να βρεθεί
άλλος για αυτήν την περίοδο. Και εξ ίσου στις φιλικές σχέσεις επιλέγει
άτομα υψηλής κοινωνικής τάξης για να νιώθει και ο ίδιος σημαντικός τα
οποία συνήθως θα τον θαυμάζουν και θα έχουν δηλαδή θετική εκτίμηση για
αυτόν ώστε να έχει και αυτός για τον εαυτό του.
Αίτια ναρκισσισμού και η αντίδραση τους σ' αυτά
- Ηθική μείωση, κακοποίηση στην παιδική (ή και εφηβική) ηλικία
- Έλλειψη αγάπης από τους γύρω ανθρώπους και κυρίως από γονείς
Τα παραπάνω δημιουργούν αρχικά έναν αδύναμο χαρακτήρα ο οποίος
θεωρείται το θύμα. Έτσι ως αντίδραση στα παραπάνω τα οποία του
συνέβησαν, για να αποδείξει ότι αξίζει, επιδιώκει με κάθε τρόπο να
κατατάσσεται στους μη 'κοινούς' θνητούς αλλά στους ανώτερης κοινωνικής
τάξης. Το αίτιο του ναρκισσισμού αποτελεί
ψυχολογικό τραύμα, γι' αυτό και επιδιώκει να γίνει 'κάποιος' εκδικούμενος γι' αυτά που του συνέβησαν στη ζωή του.
Έχει αρνητική εικόνα για τον κόσμο γύρω του.
Στο ασυνείδητο επεξηγείται ως κατώτερος που μεταφράζεται ως χαμηλή
αυτοεκτίμηση, ενώ στη συμπεριφορά του και στα σκεπτόμενα που ελέγχει ο
ίδιος, το "ανόμοιος" το επεξηγεί ως ανώτερος καταφεύγοντας σε
ιδέες μεγαλομανίας
και συχνά παρανοϊκές π.χ. μπορεί να νομίζει ότι είναι απόστολος του
Θεού και κατέβηκε στη Γη για μια ειδική αποστολή ή γενικά σκέψεις που
τον κάνουν να θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο, διαφορετικό και μοναδικό.
Έτσι
εκτοξεύεται λόγω του εγωκεντρισμού και της μανίας του για δόξα σε υψηλές θέσεις.
Εννοείται βέβαια πως αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης δεν είναι ο σωστός
αλλά με κατάλληλη ψυχοθεραπεία μπορεί να διορθωθεί η προσωπικότητα
εμβαθύνοντας. Παραδείγματα γνωστών ναρκίσσων στην ιστορία είναι η
Κλεοπάτρα και ο Ναπολέων.
Αδύναμα σημεία: α) από εξωγενείς παράγοντες:
- Όταν ο άλλος δεν τον αντιμετωπίζει με τον συνήθη τρόπο που θέλει (να
τον θαυμάζουν και να του κάνουν συνεχώς κοπλιμέντα) τότε θυμώνει και
μπορεί ακόμη να αλλάξει η εκτίμηση για τον εαυτό του
- Όταν ανακαλύπτει ότι οι ιδέες μεγαλομανίας δεν ισχύουν, για
παράδειγμα αν χάσει κάπου και έτσι δει ότι δεν είναι καλύτερος απ' όλους
οι συνέπειες θα είναι εξ ίσου άσχημες
- Όταν δέχεται κριτική από άλλα άτομα, γιατί φοβάται ότι θα
ανακαλύψουν τον πραγματικό εαυτό του που κρύβει (ότι δηλαδή θα τον
καταλάβουν) και θα χάσει όλη τη θετική εκτίμηση του κόσμου που κέρδισε
μέσα από το θέατρο.
β) από ενδογενείς παράγοντες: Μπορεί χωρίς τη μεσολάβηση κάποιου
συμβάντος να συνειδητοποιήσει τα παραπάνω, τότε το αποτέλεσμα θα είναι
ίδιο Η μοναξιά που τον πνίγει μπορεί να τον οδηγήσει σε κατάθλιψη
Επαγγελματική εξέλιξη΄ Όπως είπαμε και παραπάνω ενδιαφέρονται
κυρίως οι νάρκισσοι για δουλειές που θα τους δώσουν την δυνατότητα να
είναι στο επίκεντρο, να είναι διάσημοι και θα τους εντάξουν στην ανώτερη
κοινωνική τάξη. Δηλαδή δεν θα λέγονται 'κοινοί θνητοί'. Τέτοιες
δουλειές είναι
οι τραγουδιστές, τα μοντέλα, οι ηθοποιοί, οι μάνατζερ, οι επιχειρηματίες, οι παρουσιαστές κ.α. Έχει αποδειχθεί μάλιστα ότι οι
διάσημοι είναι
13% πιο νάρκισσοι από τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Θεραπεία Εάν αυτός που διαβάζει το κείμενο συνειδητοποιήσει ή
ήδη γνωρίζει ότι πάσχει από αυτήν την διαταραχή το καλύτερο είναι να
απευθυνθεί σε ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή. Η θεραπεία πραγματοποιείται με
ψυχοθεραπεία και αν το άτομο αντιμετωπίζει και κατάθλιψη τα φάρμακα ίσως να είναι απαραίτητα.
"Σχέση Ναρκισσιστικής διαταραχής και Διπολικής διαταραχής
(μανιοκατάθλιψης)" Είναι αρκετά σημαντικό να εξεταστεί κατά πόσο τα
στοιχεία του Ναρκισσιστικού χαρακτήρα είναι όντως στοιχεία χαρακτήρα και
όχι συμπτώματα υπομανίας ή μανίας της διπολικής διαταραχής. Συνήθως
ψυχοθεραπευτές που δεν έχουν σημαντική κλινική εμπειρία με την διπολική
διαταραχή μπορεί να κάνουν λάθος διάγνωση με σημαντικές επιπτώσεις στη
πορεία και θεραπεία της διαταραχής. Σε περίπτωση που έχουμε να κάνουμε
με διπολική διαταραχή τα φαινομενικά ναρκισσιστικά στοιχεία του
χαρακτήρα είναι περιοδικά και άμεσα εξαρτημένα από τις διακυμάνσεις στη
διάθεση του ασθενούς.
Επίλογος
Η ψυχολογία ενός νάρκισσου όπως φάνηκε και παραπάνω από την περιγραφή είναι αρκετά
πολύπλοκη και τίθεται ένα μεγάλο θέμα στο
είναι και φαίνεσθαι.
Ένας νάρκισσος είναι ένας καλός ηθοποιός γιατί τα προβλήματα που τον
βαραίνουν και διαμόρφωσαν αρχικά ένα χαρακτήρα αδύναμο δεν τα έχει
ξεφορτωθεί απλά τα έχει κρύψει καλά. Για αυτό και συχνά νάρκισσοι λένε
εκφράσεις όπως: 'δεν με ξέρει κανείς πραγματικά'.
