Η χώρα είναι εκτεθειµένη στην κλιµακούµενη διεθνή θύελλα, την οικονοµική, τη µεταναστευτική και τη γεωπολιτική. Εκκολάπτεται χάος, αδιέξοδα, συγκρούσεις, νέες απρόβλεπτες ρήξεις γύρω µας. Μπορεί ο υπουργός Εξωτερικών, χωρίς κραυγές και µεγαλοστοµίες, να επιχειρεί να κτίσει συµµαχίες και νέες πιο ευέλικτες στρατηγικές όµως, πόσο µακριά µπορεί να φθάσουν αυτά όταν η εσωτερική προπαγάνδα, οι κορώνες του λαϊκισµού, οι ασυνέχειες και οι ασυνέπειες υπονοµεύουν την αποτελεσµατικότητα των όποιων σχεδιασµών. Με λεονταρισµούς και επαιτεία δεν επιτυγχάνονται µεγαλεία τουναντίον, οι ευκαιρίες της διεθνούς συγκυρίας, π.χ. στο µεταναστευτικό ή στην κρίση Ρωσίας-Τουρκίας, από ευκαιρία µετατρέπονται σε σοβαρή απειλή.
Στο εσωτερικό, αναρωτιέµαι πόσο σύντοµα θα εκδηλωθεί το κλίµα εξέγερσης. Πόσος καιρός θα περάσει πριν γίνει αντιληπτή η επερχόµενη αντιµετώπιση των υπερχρεωµένων από στεγαστικά ή επιχειρηµατικά δάνεια καθώς και η νέα φορολογική πολιτική; Σε λίγες εβδοµάδες...
