Κωνσταντίνος Γρίβας: “Ακόμη και αν στη θέση της Ελλάδας, της ομόδοξης Ελλάδας, ήταν το μουσουλμανικό Μπαγκλαντές, μόνο και μόνο το γεγονός ότι θα βρισκόταν σε αυτήν τη γεωγραφική θέση, η ίδια η γεωπολιτική δυναμική της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί θα το καθιστούσε ιδανικό υποψήφιο σύμμαχο της Ρωσίας”.

του Μιχάλη Κόκκινου  

Είναι μερικές φορές, εξαιρετικά εντυπωσιακό το πόσο αδιάφοροι μπορούμε να γίνουμε ως λαός στο οτιδήποτε συμβαίνει εκτός των διοικητικών ορίων της χώρας μας, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην πιο θερμή γειτονιά του πλανήτη. Πόλεμοι και εξεγέρσεις γίνονται σταθερά τα τελευταία 30 χρόνια γύρω-γύρω από την Ελλάδα (Βαλκάνια, Μ.Ανατολή, Καύκασος) και τίποτα από όλα αυτά δεν μας προκαλεί την παραμικρή ανησυχία.
Έχουμε διαμορφώσει τον δικό μας «μικρόκοσμο» και οτιδήποτε συμβαίνει ανά την υφήλιο, φιλτράρεται μέσα από αυτόν. Η παγκόσμια κρίση χρέους, η «Αραβική Άνοιξη», το ISIS, η προσφυγική κρίση και άλλα τόσα σημαντικά γεγονότα που μας επηρεάζουν περισσότερο από ότι νομίζουμε, έχουν σημασία μόνο στο βαθμό που μπορούν να αλλοιώσουν την καθημερινή μας ρουτίνα… (Βλ. πρόσφυγες). Σε αυτό το πλαίσιο και μόνο, έχει αξία να δούμε το μετά της επίσκεψης Πούτιν.
Οι περισσότεροι αναλυτές, δημοσιογράφοι και σχολιαστές των social media, μέσα από το πρίσμα αυτού του μικρόκοσμου, προσπάθησαν να ανιχνεύσουν το λόγο της επίσκεψης Πούτιν και γενικότερα να ανακαλύψουν τα «κρυφά» της νοήματα. Η συζήτηση δεν διέφερε με πέρυσι, όταν ο Αλέξης Τσίπρας είχε επισκεφτεί τη Ρωσία. Από τη μία μεριά οι ανεδαφικές «ονειρώξεις» κάποιων περί Ορθόδοξου Τόξου και «Ξανθού Γένους» και από την άλλη εκείνοι που εντελώς κυνικά – περισσότερο ως αντίδραση στους πρώτους – δεν προσβλέπουν σε συμμαχίες δίχως έμπρακτα ανταλλάγματα. Τα πάντα έχουν να κάνουν με εμάς και μόνον εμάς.

Για να μπορέσουμε όμως να δούμε λίγο πίσω από τα γεγονότα και να ξεφύγουμε από τον στείρο εγχώριο δημόσιο διάλογο, θα πρέπει να κατανοήσουμε το ρωσικό σχεδιασμό και στο που αποσκοπεί. H Ρωσία μετά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω των κυρώσεων της Δύσης για την προσάρτηση της Κριμαίας, φαίνεται πως...

Η συνέχεια εδώ

--------------------

Η απρόσμενη ρωσική ναυτική κυριαρχία στη Μαύρη Θάλασσα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας έρχεται και συνδυάζεται με την ισχυρή παρουσία της στην Ανατ. Μεσόγειο στα πλαίσια του νέου αντι-τζιχαντιστικού της ρόλου, αλλά και με το λιώσιμο των πάγων στον Αρκτικό Ωκεανό, όπου σταδιακά θα τον μετατρέψει σε μια κεντρική εσωτερική θάλασσα του κόσμου υπό τον πλήρη έλεγχο της Ρωσίας. Συνδετικό κρίκο των τριών θαλασσών αποτελούν ο Καύκασος, η Τουρκία και τα Βαλκάνια.