Κρατάτε γερά !


Σε όσους απέμειναν όρθιοι: Καρτερία και Ευψυχία !

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Ποιοι είναι οι Τούρκοι από τις κόκκινες περιοχές; Το βρήκες ! Τι θέλουν; Κι αυτό το βρήκες ! Πώς θα στα πάρουν; Έλα... Το βρήκες κι αυτό ! Μα, ποιος είσαι τέλος πάντων; Ο... «αλληλοδιαμελισμός» και η πουτάνα η συνομοσπονδία που λέγαμε


Διάβασε με τη σειρά:
1) https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4141.html
2) http://tourkikanea.gr/2016/07/turizm-80/
3) http://esxatianasxesi.blogspot.gr/2016/07/blog-post_57.html
4) http://esxatianasxesi.blogspot.gr/2016/07/500000-2019.html
Φεύγουμε εμείς, έρχονται οι άλλοι. Το... «Φύγε εσύ - Έλα εσύ» του Βλάσση Μπονάτσου το θυμάσαι; Ε, ένα τέτοιο πράγμα...

Διηνέκης


=============

Όταν υπήρχαν Έλληνες...


Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΥΚΑΛΗΣ

Στους πρόποδες της οροσειράς της Μυκάλης, στην περιοχή των εκβολών του ποταμού Μαιάνδρου, ξεκίνησε η μάχη.
Οι Σύμμαχοι φαίνεται να παρατάχθηκαν σε δύο πτέρυγες: στα δεξιά ήταν οι Αθηναίοι, οι Κορίνθιοι, οι Τροιζήνιοι κ.ά., ενώ στα αριστερά ήταν οι Σπαρτιάτες με άλλα σώματα. Η δεξιά πτέρυγα βάδισε κατευθείαν στο περσικό στρατόπεδο, ενώ η αριστερά πτέρυγα επιχείρησε να υπερκεράσει τους Πέρσες περνώντας από διάφορα στενά. Οι Σπαρτιάτες είχαν να περάσουν δύσκολο έδαφος ενώ οι Αθηναίοι και Κορίνθιοι, που βάδιζαν παραλιακά με επικεφαλής τον Αθηναίο Ξάνθιππο ήταν οι πρώτοι που συγκρούστηκαν με τους Πέρσες, ενώ οι Σπαρτιάτες και οι σύμμαχοι πλησίαζαν στο πεδίο της μάχης.

Οι Πέρσες κατά τη γνωστή τακτική τους βγήκαν από το περιτείχισμα και μπήζοντας τις ασπίδες τους στο έδαφος άρχισαν να ρίχνουν βροχή από βέλη (πυροβολικό). Ο Ηρόδοτος πληροφορεί ότι οι Πέρσες πολεμούσαν καλά στην αρχή, αλλά οι Αθηναίοι και τα σώματα, τα οποία ήταν μαζί τους, θέλησαν να νικήσουν τους Πέρσες πριν την άφιξη των Σπαρτιατών, και συνέχισαν να επιτίθενται πιο ζωηρά.
Παρά το γεγονός ότι οι Πέρσες παρέμειναν στο πεδίο της μάχης για λίγο, τελικά, μετά από σφοδρή μάχη, οι Έλληνες έκαμψαν την αντίσταση των Περσών, οι οποίοι υποχώρησαν και μπήκαν μέσα στο οχυρωμένο στρατόπεδο κυνηγημένοι από τους Αθηναίους και τους Κορίνθιους. Ακολούθησε πανωλεθρία.
Όταν τελικά έφτασαν οι Σπαρτιάτες, υπερφαλάγγισαν το στρατόπεδο πέφτοντας πάνω στην οπισθοφυλακή των υπόλοιπων περσικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα το στρατόπεδο να λεηλατηθεί και οι Πέρσες να παραδοθούν.
Την ήττα των Περσών συμπλήρωσε η ανταρσία των Ιώνων. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι, οι αφοπλισμένοι Σαμιώτες, βλέποντας πως η υπεροχή ήταν με το μέρος των Συμμάχων, ενώθηκαν μαζί τους, κάνοντας ό,τι μπορούσαν. Αυτό ενέπνευσε τους υπόλοιπους Ίωνες να πολεμήσουν κατά των Περσών. Σε ποιο σημείο της μάχης έγινε αυτό δεν είναι σαφές. Οι Σαμιώτες δεν συμμετείχαν στη κύρια μάχη (καθώς ήταν αφοπλισμένοι), άρα αυτό έγινε όταν οι Πέρσες υποχωρούσαν από το στρατόπεδο. Στο μεταξύ, οι Μιλήσιοι και οι Αιολείς, που φρουρούσαν τις ακτές της Μυκάλης, εγκατέλειψαν τις θέσεις τους και επιτέθηκαν και αυτοί κατά των Περσών. Στην αρχή δεν συμμετείχαν ενεργά, αλλά όταν είδαν ότι η έκβαση της μάχης ήταν βέβαιη, άρχισαν να σκοτώνουν τους Πέρσες.

Οι Πέρσες νικήθηκαν κατά κράτος και ο στρατός τους τελικά διαλύθηκε. Οι Έλληνες επιτέθηκαν στο ναύσταθμο των Περσών και πυρπόλησαν όλα τα πλοία τους, καταστρέφοντας ολοσχερώς τον περσικό στόλο. Όσα πληρώματα διέφευγαν σκοτώθηκαν, ενώ στρατεύματα των ιωνικών πόλεων συμμετείχαν στη καταδίωξη των φυγάδων. Για πρώτη φορά σε όλη τη διάρκεια του μακροχρόνιου πολέμου με τους Πέρσες, οι Έλληνες πέρασαν από την άμυνα στην επίθεση.
Ο Ηρόδοτος δεν δίνει συγκεκριμένα στοιχεία για τις απώλειες, αλλά αναφέρει ότι και οι δύο πλευρές υπέστησαν βαριές απώλειες. Τα στρατεύματα από τη Σικυώνα έχασαν τον στρατηγό τους, Περίλαο. Από τη πλευρά των Περσών, οι δυο αρχηγοί τους, ο ναύαρχος Μαρδόντης και ο στρατηγός Τιγράνης σκοτώθηκαν, καθώς και οι ναύαρχοι Αρταύνης και Ιθαμίτρης. Ο Διόδωρος λέει ότι οι Πέρσες έχασαν 40.000 άντρες, ενώ ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι όσοι Πέρσες επέζησαν, δραπέτευσαν από το πεδίο της μάχης και κατευθύνθηκαν στις Σάρδεις.
Πιο αναλυτικά, εδώ.