Ευνομία

Ευνομία: Η προσωποποίηση των καλών νόμων και της σύμφωνης με αυτούς διοίκησης και διαγωγής. Πρώτος ο Ησίοδος αναφέρει ότι η Ευνομία είναι μία από τις τρεις Ώρες, κόρη του Διός και της Θέμιδος (ή Ανάγκης - από το 27:40 έως και το 28:05 του video) και αδελφή της Δίκης και της Ειρήνης. Ο Αλκμάν, ακολουθώντας διαφορετική γενεαλογία, θεωρεί την Ευνομία μαζί με την Πειθώ και την Τύχη κόρες της Προμάθειας. Μερικοί χαρακτηρισμοί που της αποδίδονται είναι «σώτειρα μεγαλόδοξος», «αγνή θεά», «σαόφρων» κ.α.

Και μόνο η σύνδεση της Ευνομίας με τη Δίκη και με την Ειρήνη, δυνάμεις της τάξης στην πόλη-κράτος, καθορίζει και τη λειτουργία της. Εντούτοις η φύση της δεν είναι εύκολα κατανοητή, γιατί προσαρμόζεται στις μεταβολές των πολιτικών θεσμών. Στο ποίημα Ευνομία του Τυρταίου η ευνομία βασίζεται στην αναγνώριση και στον σεβασμό των προνομίων της αριστοκρατίας. Ευνομία, με αυτή την έννοια περίπου, υπήρχε κατά τα τέλη του 7ου π.Χ. αιώνα στη Σπάρτη, καθώς επίσης και κατά την Κλασική Εποχή σε μερικές πόλεις με αριστοκρατικό πολίτευμα, όπως ήταν η Κόρινθος και η Αίγινα. Ο Σόλων, εξάλλου, σε ποίημά του, εξυμνεί την ηθική δύναμη και την ευεργετική επίδραση της Ευνομίας. Κατά τους στωικούς, από τα επτά διακρινόμενα «είδη θεών» το τέταρτο και το πέμπτο είδος αφορά τα «πράγματα» και τα «πάθη». Στα «πράγματα» αναφέρονται η Ευνομία, η Ελπίδα και η Δίκη. Λατρεία της Ευνομίας δεν παραδίδεται με βεβαιότητα πριν από το τέλος της Κλασικής Εποχής, αν και η ευνομία αναφέρεται ήδη από την Αρχαϊκή Εποχή μεταξύ των αρχών που διέπουν τη διακυβέρνηση της πόλης. Ως προστάτιδα θεότητα της πόλης αναφέρεται η Ευνομία στον Οπούντα των Λοκρών μαζί με τη Θέμιδα και στην Αίγινα μαζί με την Εύκλεια (καλή υπόληψη, φήμη). Στην Αθήνα, όπως μαρτυρούν επιγραφές Μετακλασικών και κυρίως Αυτοκρατορικών Χρόνων, υπήρχε λατρεία της Ευνομίας και της Εύκλειας. Οι δύο θεότητες είχαν κοινό ναό και ισόβιο ιερέα («ιερέα Ευκλείας και Ευνομίας διά βίου»), που κατείχε μάλιστα τιμητική θέση στο Θέατρο του Διονύσου, όπως συνάγεται από επιγραφή χαραγμένη σε έδρανο του θεάτρου. Η Ευνομία και η Εύκλεια λατρεύονταν από τους εφήβους με προσφορές θυσιών. Πότε εμφανίζεται για πρώτη φορά η κοινή λατρεία των δύο θεοτήτων είναι άγνωστο. Ωστόσο, θα μπορούσε ίσως να συνδέεται με την αναβίωση αριστοκρατικών αρχών, που αναφαίνεται στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα. Την ίδια περίπου εποχή απαντά και η παράσταση της Ευνομίας στα αττικά ερυθρόμορφα αγγεία. Σε πολλά από αυτά η Ευνομία εικονίζεται ως μέλος της ακολουθίας της Αφροδίτης, όπως και η Εύκλεια, η Ευδαιμονία, η Αρμονία, η Παιδεία και η Πειθώ. Σε έναν ερυθρόμορφο απουλιανό αμφορέα στο Βερολίνο, που εικονίζει τους γάμους του Ηρακλή με την Ήβη, η Ευνομία παριστάνεται μαζί με τον Απόλλωνα, την Άρτεμι και την Ευθυμία. Η κεφαλή της εξάλλου στον εικονογραφικό τύπο της κεφαλής της Δήμητρος απαντά σε αργυρά νομίσματα της Γέλας με την επιγραφή ΕΥΝΟΜΙΑ ΓΕΛΩΩΝ (4ος π.Χ. αιώνας).

Πηγή:
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ «ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSSE BRITANNICA»

Μία προσφορά του ιστολογίου «Εσχάτη Γραμμή Ανασχέσεως», με πολλή αγάπη, προς την Ελληνική Νεολαία.

Διηνέκης