Σήμερα, μού συνέβη κάτι, το οποίο ήταν εντελώς... σουρεαλιστικό !!! Οι μυστικές υπηρεσίες τής ψωρο - Κώσταινας (και κάποια ΜΚΟ) μιλάμε, πως το τερμάτισαν...

Ώρα 14:42', σήμερα, 26 Αυγούστου 2019, έκανα αυτήν εδώ την ανάρτηση. Μέσα σε λιγότερο από δύο (2) ώρες, ήτοι ώρα 16:30' περίπου, εμφανίστηκε ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ έξω από τον χώρο που βρισκόμουν και στεκόταν επί αρκετά λεπτά - εμφανώς - στη μέση τού δρόμου (όχι στο πεζοδρόμιο) και κοίταγε.

Βγαίνω έξω και τον ρωτάω: «Ψάχνεις κάποιον»;
«Δουλειά θέλω» μού απαντά.
Τού πιάνω την κουβέντα, για να δω πού το πάει.
Δεν θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες, αλλά να ξέρετε ότι, το ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ, ΓΑΜΙΕΤΑΙ.
Ο Πακιστανός, φόραγε ΕΜΦΑΝΩΣ Σταυρό, τον βάφτισαν κάτι προτεστάντες εδώ στην Ελλάδα (όπως ισχυρίσθηκε) και άρχισε να μού δείχνει τα χαρτιά του, λες και είμαι κά'να καρακώλι.
Τού λέω σε κάποια δόση: «Δεν χρειάζεται να μού δείχνης τα χαρτιά σου. Γιατί το κάνεις αυτό»;
Γυρνάει και μού απαντά: «Πεινάω. Δώσε μου λίγα λεφτά να φάω».
Στο σημείο αυτό, να σάς πω ότι, ναι μεν ο Πακιστανός... με το Χριστιανικό όνομα και τον Σταυρό στο στήθος ήταν ντυμένος φτωχικά, αλλά ΔΕΝ ήταν βρώμικος, ούτε αξύριστος, ούτε εξαθλιωμένος.
Τέλος πάντων, τού λέω: «Πεινάς. Σε καταλαβαίνω. Κοίτα, χρήματα ΔΕΝ θα σού δώσω, αλλά αφού πεινάς, πάμε να σού δώσω να φας στο πιο κάτω εστιατόριο».
Έτσι κι έγινε.
Τον πήγα λίγα μέτρα πιο πέρα, σε ένα μέρος να φάη. Έρχεται ο σερβιτόρος, τον βλέπει ότι είναι σκουρόχρωμος, δεν τού δίνει σημασία και απευθύνεται σε εμένα.
«Τον κύριο ρώτα», τού λέω, «τι θα ήθελε».
Τέλος πάντων, μέχρι και μπύρα (σε μεγάλο ποτήρι) τού πήρα. Έφαγε καλά. Άφησε και στο πιάτο.
Άρχισε να μού δείχνει - πάλι - τα χαρτιά του. Μεταφρασμένα από κάποια ΜΚΟ (δεν θα σάς πω ποια). Μέχρι και το ονοματεπώνυμο κάποιας κοινωνικής λειτουργού που τον έχει αναλάβη είδα. Απ' ό,τι κατάλαβα, έχει χαρακτηρισθή ως πρόσφυγας από την Ύπατη Αρμοστεία τού ΟΗΕ.
Επειδή όλοι και όλες οι αναγνώστες μου είστε πανέξυπνοι, θα καταλήξω κάπου και θα αφήσω τα συμπεράσματα σε εσάς.
Τον συγκεκριμένο άνθρωπο, μού τον έστειλαν «συστημένο». Δεν έχω πρόβλημα με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Έτσι τού 'παν, έτσι έκανε. Δεν βαριέσαι.

Με το ΚΑΤΑΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ / ΚΡΑΤΟΣ (το ίδιο είναι) τής ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ έχω θέμα.
Ζούμε σε ξεφτιλισμένο κράτος. Ντρέπομαι που κατοικώ εδώ. Αηδίασα.

Ραχωβίτσα, το παραγάμησες. Λίγη ντροπή ρε...

Διηνέκης