Η αμερικανική αποστολή υποστήριξης του Κιέβου ακολουθεί δυστυχώς τα βήματα των τελικά τραγικά αποτυχημένων εκστρατειών των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Οι αστοχίες και οι ταπεινωτικές αποτυχίες και σε άλλες χώρες, όπως η Λιβύη, οδηγούν τους επικριτές της παγκόσμιας εκστρατείας των ΗΠΑ κατά της τρομοκρατίας, να θρηνούν για την πρωτοφανή έλλειψη συγκροτημένης και συντονισμένης στρατηγικής που κυριαρχεί στη δυτική πολιτική στην Ουκρανία.
Αρχικά ο στόχος των ΗΠΑ επικεντρώνεται στην συσπείρωση των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ, όπως και στην αποτροπή με κάθε τρόπο της πτώσης της δυτικής Ουκρανίας και αναμφίβολα πρόκειται για μία ορθολογική στρατηγική απόφαση, που τελικά αποδίδει καρπούς. Η σχετικά μικρή ρωσική δύναμη των 160.000 ανδρών, αποδεικνύεται ανεπαρκής και επιπλέον η κεραυνοβόλος επίθεση με στόχο το Κίεβο δεν στέφεται από επιτυχία, πιθανότατα λόγω παραπληροφόρησης και λανθασμένων εκτιμήσεων των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών.
Με το Κίεβο ασφαλές και την κυβέρνηση Ζελένσκι να μην αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, η λογική πορεία από την στιγμή που είχε επιτευχθεί και σοβαρό ψυχολογικό πλήγμα με την αποτυχία του αρχικού ρωσικού σχεδιασμού, επικεντρώνεται στην αναζήτηση ειρηνικής λύσης. Μάλιστα η γενική επιστράτευση των Ουκρανών, παρέχει τα εχέγγυα για την ανεξαρτησία και την αυτοδυναμία της χώρας, με παράλληλη εφαρμογή της συμφωνίας Μινσκ II για την αυτονομία των ρωσόφωνων περιφερειών του Luhansk και του Donetsk.
Στο σημείο αυτό οι Αμερικανοί...
Η συνέχεια εδώ
