ΙΔΟΥ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ «ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ»
Ο Ντοστογιέφσκι για τους Εβραίους
Γράφει ο Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΣ
Στις 30 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 202 ακριβώς χρόνια από την γέννηση του κορυφαίου μυθιστοριογράφου όλων των εποχών, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Γεννήθηκε στην Μόσχα στις 30 Οκτωβρίου 1821 (με το παλαιό ημερολόγιο) και πέθανε 60 χρόνια αργότερα, τον Φλεβάρη του 1881 στην Αγία Πετρούπολη.
Όπως έχω γράψει επανειλημμένως εδώ στον «Στόχο», όλα τα βιβλία του Ντοστογιέφσκι έχουν μεταφραστεί εδώ και δεκαετίες στα ελληνικά, πλήν ενός σημαντικού μέρους του «Ημερολογίου ενός Συγγραφέα», στο οποίο ο μεγάλος Ρώσος μυθιστοριογράφος καθυβρίζει τους Εβραίους με χαρακτηρισμούς και φράσεις που θα τον έστελναν για πολλά χρόνια στην φυλακή αν υπήρχε στην εποχή του ο σημερινός αντιρατσιστικός νόμος που ισχύει στην Ελλάδα. Και μόνο το γεγονός ότι εδώ και 142 χρόνια δεν έχουν ακόμη μεταφραστεί στα ελληνικά οι σελίδες του «Ημερολογίου ενός Συγγραφέα» όπου καθυβρίζονται οι Οβρηοί, δείχνει περίτρανα ποιός διοικεί το χρεοκοπημένο Ρωμέικο. Περιττό να προσθέσω ότι σε όλες τις υπόλοιπες μεγάλες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά κλπ) έχει μεταφραστεί εδώ και δεκαετίες ΟΛΟΚΛΗΡΟ το εν λόγω «Ημερολόγιο» και δεν άνοιξε «ρουθούνι»!
Με αφορμή τα διαδραματιζόμενα από τις 7 Οκτωβρίου στην Γή της Επαγγελίας (ξεκαθαρίζω ότι εγώ είμαι με φανατισμό υπέρ των Ισραηλινών και εναντίον των Παλαιστινίων) τα όσα γράφει ο Ντοστογιέφσκι εναντίον των Εβραίων στο «Ημερολόγιο ενός Συγγραφέα» καθίστανται άκρως επίκαιρα. Δεν θα με έφταναν όλες οι σελίδες του «Στόχου» για να τα παρουσιάσω στους αναγνώστες, αν αποφάσιζα να τα μεταφράσω στα ελληνικά από την αγγλική μετάφραση.
Ο ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
Σήμερα θα περιοριστώ να μεταφέρω μερικές από τις πιο ανώδυνες αναφορές του Ντοστογιέφσκι στους κοσμαγάπητους Οβρηούς, βάζοντας στο τέλος και το έτος που τις έγραψε. Για να μη νομίζετε ότι τα βγάζω από το μυαλό μου, δηλώνω ότι παίρνω τα σχετικά αποσπάσματα από το βιβλίο «Εγώ ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι – Εκμυστηρεύσεις και Στοχασμοί» που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2011 από τις εκδόσεις «Printa» σε μετάφραση του Πάνου Σταθογιάννη. Όλα όσα διαβάσετε παρακάτω τα έχει γράψει ο Ντοστογιέφσκι στο «Ημερολόγιο ενός Συγγραφέα», το σωτήριον έτος 1877, δηλαδή μόλις 4 χρόνια πρίν πεθάνει…
1) Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ (1877): «Είναι πολύ δύσκολο να μάθει κανείς την ιστορία ενός λαού σαν τοὺς Εβραίους. Γνωρίζω όμως ότι σ’ ολόκληρο τον κόσμο δεν υπάρχει άλλος λαός που να παραπονιέται τόσο πολύ για τη μοίρα του. Με κάθε λέξη του. Ασταμάτητα. Σε κάθε βήμα παραπονιέται για τα βάσανα και τα μαρτύριά του. Λές και δεν είναι αυτοί που βασιλεύουν στην Ευρώπη, αυτοί που κρατούν στα χέρια τους τουλάχιστον τις αγορές, συνεπώς και την πολιτική, και τις εσωτερικές υποθέσεις, και το ήθος των κρατών»!..
2) Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ: «Μερικές φορές μου έρχεται στο μυαλό η παρακάτω φανταστική σκέψη: Αν στη Ρωσία δεν ήταν οι Εβραίοι τρία εκατομμύρια αλλά οι Ρώσοι, και οι Εβραίοι ογδόντα εκατομμύρια, τι θα ήταν οι Ρώσοι ανάμεσά τους και πώς θα τους συμπεριφέρονταν; Θα τους επέτρεπαν να προσεύχονται ελεύθερα; Θα τους έδιναν ίσα δικαιώματα με τους εαυτούς τους; Μήπως τους μετέτρεπαν αμέσως σε σκλάβους; Ή, ακόμα χειρότερα, μήπως κυριολεκτικά τους έγδερναν; Μήπως τους εξόντωναν όλους, ως τον τελευταίο, όπως έκαναν και στο παρελθόν στην ιστορία τους, με πολλούς άλλους λαούς;»!..»
3) Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ: «Ρωτήστε στις μεθοριακές περιοχές μας τον ντόπιο πληθυσμό τι στηρίζει τον Εβραίο και τι τον στήριζε τόσους αιώνες στη σειρά: Η απάντηση θα είναι ομόφωνη: Η σκληρότητα. «Όλους αυτούς τους αιώνες τον πήγαινε μπροστά μόνο η σκληρότητά του απέναντί μας και μόνο η δίψα του για το αίμα και τον ιδρώτα μας». Και πράγματι, όλη η δραστηριότητα των Εβραίων σε αυτές τις περιοχές ήταν στραμμένη προς αυτή την κατεύθυνση: Να φέρουν τον ντόπιο πληθυσμό σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη και χωρίς διέξοδο εξάρτηση από αυτούς, χρησιμοποιώντας την τυπικότητα των νόμων. Ω, εδώ πάντα εύρισκαν τρόπο να χρησιμοποιούν τα δικαιώματα και τους νόμους. Πάντα κατάφερναν να δημιουργούν σχέσεις με εκείνον από τον οποίο εξαρτιόταν ο λαός, γι’ αυτό και δεν θα έπρεπε να παραπονιούνται ότι έχουν λιγότερα δικαιώματα σε σχέση με τον ντόπιο πληθυσμό. Τα έχουν και με το παραπάνω αυτά τα δικαιώματα επί του ντόπιου πληθυσμού. Τι συνέβη μέσα σε κάμποσες δεκαετίες και αιώνες με τον Ρώσικο λαό εκεί όπου εγκαταστάθηκαν οι Εβραίοι, αυτό το μαρτυρά η ιστορία της ρώσικης μεθορίου»!..
Ο ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΣΤΑΜΑΤΩ εδώ για να βρεθώ πάλι αντιμέτωπος με τον αντιρατσιστικό νόμο. Παρεμπιπτόντως, στο «Ημερολόγιο ενός Συγγραφέα» ο μεγάλος Ντοστογιέφσκι αναφέρεται και στους Έλληνες. Και μάλιστα με κολακευτικά λόγια για την διανοητική τους υπεροχή, αν και τους θεωρεί εχθρούς του Πανσλαβισμού επειδή διεκδικούσαν να ξανακάνουν ελληνική την Κωνσταντινούπολη, την οποία λαχταρούσαν και οι Ρώσοι. Μεταφέρω την αναφορά του σωτηρίου έτους 1876…
Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ: «Πώς θα μπορούσαμε να προφυλαχτούμε από τους Έλληνες στην τεράστια, πολύμορφη, κληρονόμο του πιο αρχαίου και μεγάλου πολιτισμού Κωνσταντινούπολη; Από τους Έλληνες, έναν λαό αναμφίβολα πιο φινετσάτο από τους άξεστους Γερμανούς, έναν λαό με τον οποίο έχουμε πολύ περισσότερα σημεία επαφής απ’ όσα με τους ξένους σ’ εμάς Γερμανούς. Έναν λαό πολυπληθή (σ.σ.: στην Κωνσταντινούπολη), που αμέσως θα περικύκλωνε τον θρόνο πολύ προτού οι Ρώσοι γίνουν άνθρωποι καλλιεργημένοι και επιστήμονες. Έναν λαό που με τις γνώσεις και τις ικανότητές του στη ναυσιπλοϊα θα γοήτευε ακόμα και τον ίδιο τον Πέτρο Α΄για να μη μιλήσουμε για τους διαδόχους του. Εν συντομία, θα κατακτούσαν την Ρωσία πολιτικά και θα την στρίμωχναν αμέσως σε κάποιο ασιατικό σοκάκι… Ο ρώσικος νότος μας θα βρισκόταν εξ ολοκλήρου κάτω από την εξουσία των Ελλήνων. Ίσως να φτάναμε ως το σημείο της κατάρρευσης της ίδιας της Ορθοδοξίας σε δύο κόσμους. Τον νέο της Κωνσταντινούπολης και τον αρχαιορώσικο… Το να δοθεί και πάλι η Κωνσταντινούπολη μόνο στους Έλληνες, σήμερα είναι απλώς αδύνατο. Δεν γίνεται να τους προσφερθεί ένα τόσο σημαντικό σημείο της υδρογείου, αυτή η μπουκιά θα ήταν πολύ μεγάλη για το στόμα τους»!..
ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ: Ιδού τι πίστευε για τους Εβραίους και τους Έλληνες ο μέγας Ντοστογιέφσκι και είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύονται σε κάποια ελληνόφωνη εφημερίδα. Και πού να δείτε και τα υπόλοιπα που γράφει στο «Ημερολόγιο ενός Συγγραφέα» για τους κοσμαγάπητους Οβρηούς. Υπόσχομαι κάποια στιγμή να τα μεταφράσω από τα αγγλικά και να τα προσφέρω στους αναγνώστες του «Στόχου».
