ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΟΥΜΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ
Η συμπλήρωση 29 χρόνων από τα θλιβερά γεγονότα στα Ίμια κατά τα οποία η χώρα μας, για μία ακόμη φορά, δεν αντιμετώπισε με αποφασιστικότητα την τουρκική προκλητικότητα με αποτέλεσμα, όχι μόνο να ταπεινωθεί, αλλά και να υποχρεωθεί να θρηνεί, εις το διηνεκές, την απώλεια τριών ηρωικών Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, μας υποχρεώνει να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε την αποφυγή παρομοίων καταστάσεων και στο μέλλον.
Στο διάσημο έργο του «Η τέχνη του πολέμου» ο μεγάλος Κινέζος Στρατηγός Σουν Τσου, διατυπώνει την άποψη ότι η πρώτη επίθεση που εξαπολύει ένας ιδιοφυής Στρατηγός, είναι εναντίον του πνεύματος του εχθρού. Αυτό φροντίζει να χειραγωγήσει, πριν κάνει το επόμενο βήμα.
Αυτή την προτροπή του Σουν Τσου εφαρμόζει, με απαρέγκλιτη συνέπεια η Τουρκία, ως αιχμή του δόρατος της προκλητικής επιθετικότητος που εκδηλώνει εναντίον της πατρίδος μας τα τελευταία πενήντα χρόνια. Εμφανίζεται ως μεγάλη δύναμη, παρουσιάζει, σε κάθε ευκαιρία τα νέα όπλα που κατασκευάζει η προμηθεύεται, απειλεί ότι θα «έλθει ένα βράδυ», παραβιάζει ή διαστρεβλώνει τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, εκβιάζει την Ελλάδα να δεχθεί τις παράλογες απαιτήσεις της και γενικά, επιδιώκει να της δημιουργήσει μία κατάσταση ηττοπάθειας ώστε να αποδεχθεί την ανωτερότητα που προβάλλει η Τουρκία και να μην αντιδρά.
Δυστυχώς, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, από την μεταπολίτευση και μετά, διακατεχόμενες από μία ανεξήγητη φοβία απέναντι στην Τουρκία, εφαρμόζουν την επικίνδυνη πολιτική του κατευνασμού. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι, έτσι, θα εξασφαλίσουν, για μεγάλο χρονικό διάστημα, καλές σχέσεις, συνεργασία, «ήσυχα νερά» στο Αιγαίο και μη παραβιάσεις του Εθνικού Εναερίου Χώρου (ΕΕΧ) από τους Τούρκους.
Με αυτή την ουτοπική προσέγγιση, δεν αντιδρούν με την απαιτουμένη αποφασιστικότητα ώστε, είτε να αποτρέψουν την τουρκική προκλητικότητα, είτε, έστω, να την περιορίσουν. Αψευδής μάρτυρας αυτής της νοοτροπίας, είναι ο χειρισμός του επεισοδίου στην Κάσο. Εκεί, η διστακτικότητα και η ανοχή μας, επέτρεψε στην Τουρκία να μας επιβάλει την de facto αναγνώριση του παρανόμου Τουρκολιβυκού Μνημονίου. Όμως, όπως έλεγε ο Μάο Τσετούνγκ, εις βάθος μελετητής του Σουν Τσου, «όταν ο εχθρός υποχωρεί, εμείς προχωρούμε» και, οι Τούρκοι, είναι, για μία ακόμη φορά, έτοιμοι να προχωρήσουν. Να κάνουν το επόμενο βήμα για να μας υποχρεώσουν να αποδεχθούμε και πάλι τετελεσμένα γεγονότα.
Πρόσφατα, ο Διευθυντής της Εταιρείας Ορυκτών και Πετρελαίου (ΤΡΑΟ) της Τουρκίας, ανακοίνωσε ότι έχει λάβει άδεια από την τουρκική Κυβέρνηση να προχωρήσει, εντός του επομένου εξαμήνου, σε γεωτρήσεις Νοτίως της Κρήτης, σε οικόπεδο που, σύμφωνα με το Τουρκολυβικό Μνημόνιο ανήκει στην Λιβύη. Επίσης θα πραγματοποιήσει έρευνες στα 6 μίλια στις περιοχές της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κρήτης. Δηλαδή σε περιοχές ελληνικής δικαιοδοσίας. Μάλιστα, για να προστατεύσει τα ερευνητικά σκάφη, η Τουρκία θα στείλει και πολεμικά πλοία.
Η παραπάνω μεθόδευση της Τουρκίας αποτελεί το άκρον άωτον της τουρκικής προκλητικότητος, η οποία αποσκοπεί στο να εξετάσει τα αντανακλαστικά της ελληνικής κυβερνήσεως. Ιδιαίτερα, επειδή στο οικόπεδο ΝΔ της Κρήτης θα πραγματοποιήσει έρευνες υδρογονανθράκων, για λογαριασμό της Ελλάδος και η αμερικανική εταιρεία «Chevron». Επιβάλλεται, συνεπώς, να εκμεταλλευθούμε την συγκυρία που δημιουργείται από την πολιτική της νέας αμερικανικής ηγεσίας η οποία επενδύει στις έρευνες υδρογονανθράκων και τις εξορύξεις, ώστε να αντιμετωπίσουμε με δυναμικό τρόπο την προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα, βλαπτικά για τα εθνικά συμφέροντά μας. Να μη της επιτρέψουμε δηλαδή να πραγματοποιήσει τις έρευνες υδρογονανθράκων που έχει σχεδιάσει. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε είτε με κατάλληλες διπλωματικές κινήσεις, είτε, εάν αυτές δεν αποδώσουν, με την παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού στις προαναφερθείσες περιοχές.
Το άσχημο είναι ότι κάποιοι, στην χώρα μας, προβάλλουν, σε όσους ανησυχούν για την υφισταμένη κατάσταση στις σχέσεις Ελλάδος- Τουρκίας, το ερώτημα: «Καλά, θέλετε να κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία;». Προφανώς, ουδείς λογικός άνθρωπος θέλει τον πόλεμο. Απαιτεί όμως την αποτροπή, η οποία είναι συνισταμένη δύο παραγόντων. Της στρατιωτικής ισχύος και της αποφασιστικότητος να χρησιμοποιήσεις την στρατιωτική ισχύ που διαθέτεις, προκειμένου να αποθαρρύνεις να σου επιτεθεί, εκείνον που σε απειλεί, διότι, εάν το κάνει, θα χάσει περισσότερα από εκείνα που επιδιώκει να κερδίσει. Με τον τρόπο αυτόν, αποφεύγεις τον πόλεμο. Οι Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά την στρατιωτική μας ισχύ. Γνωρίζουν επίσης τι θα χάσουν εάν αποφασίσουν να μας επιτεθούν. Χρειάζεται λοιπόν να τους αντιμετωπίσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα ώστε, να μη διανοηθούν, ούτε για μία στιγμή, ότι μπορούν να εφαρμόσουν εις βάρος μας, μία άλλη προτροπή του Σουν Τσου, δηλαδή, την κατά το δυνατόν «ειρηνική» νίκη επί του αντιπάλου, η οποία εκφράζεται με την ρήση: « θα προσπαθήσω να νικήσω τον αντίπαλο χωρίς να χρειασθεί να βγάλω το σπαθί μου από την θήκη του».
Όλοι πρέπει να διδασκόμασθε από την Ιστορία, όπως είχε επισημάνει ο Ευριπίδης («όλβιος όστις Ιστορίης έσχεν μάθησιν»). Στην περίπτωση της αντιμετωπίσεως της τουρκικής προκλητικότητος, η Ιστορία διδάσκει αυτό που είπε προς τον προκάτοχό του, τον Τσάμπερλεϊν, ο Τσώρτσιλ, όταν εξελέγη Πρωθυπουργός και η Βρετανία πολεμούσε ήδη εναντίον της Γερμανίας: «Ανάμεσα στον πόλεμο και την ταπείνωση, επιλέξατε την ταπείνωση και φέρατε και τον πόλεμο».
Οφείλουμε λοιπόν να αποφύγουμε την ταπείνωση. Αλλά, για να μη φέρουμε τον πόλεμο, πρέπει να αποφασίσουμε, κάποια στιγμή, «να δείξουμε στους Τούρκους τα μπροστινά μας», όπως συμβούλευε ο Κολοκοτρώνης. Η στιγμή αυτή θα έλθει, εάν η Τουρκία αποφασίσει να υλοποιήσει την άκρως προκλητική και επικίνδυνη απόφαση να παραβιάσει το κυριαρχικά μας δικαιώματα στην Κρήτη, την Ρόδο και την Κάρπαθο.
Αθήνα 31 Ιανουαρίου 2025
Γεώργιος Επιτήδειος
Αντγος ε.α
