Το είδαμε εδώ: «Μαύρος Κρίνος»
Ομήρου Ιλιάς - «Κλικ» εδώ
-----------------Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληιάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλὰς δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή·
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
Τίς γάρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;
Λητοῦς καὶ Διὸς υἱός· ὃ γὰρ βασιλῆι χολωθεὶς
νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὦρσε κακήν, ὀλέκοντο δὲ λαοί,
οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα
Ἀτρεΐδης·
....
---------------------------------Αίας (τραγωδία) - «Κλικ» εδώ
---------------------Μια από τις φορτισμένες πολιτικά τραγωδίες της ελληνικής γραμματείας και η αρχαιότερη από τις σωζόμενες του Σοφοκλή, διατηρεί ζωντανό τον ομηρικό απόηχο πάνω σε έναν προβληματισμό: πώς το πολεμικό–ηρωικό ιδεώδες δεν κάμπτεται από τον πολιτικό συμβιβασμό. «Τον χθεσινό ήρωα δεν τον χρειάζεται η νέα εποχή, πρέπει να τον ακυρώσει»...
Λίγα λόγια για το έργο
Κάντε «κλικ» εδώ |
Ο μύθος του Αίαντα εκτυλίσσεται στην Τροία, έπειτα από τον θάνατο του Αχιλλέα. Ως ο δυνατότερος πολεμιστής, αξιώνει ν’ αποκτήσει τα όπλα του θανόντα. Όταν αυτά αποδίδονται στον Οδυσσέα, ο Αίας νιώθει ατιμασμένος και δίχως το τεκμήριο του ηρωικού μεγαλείου, θυμωμένος, επιχειρεί να επιτεθεί στους Αχαιούς, όμως η Αθηνά θολώνει το μυαλό του και η φονική του μανία ξεσπάει στα κοπάδια τους. Όταν συνέρχεται και συνειδητοποιεί τι έκανε, η αξιοπρέπειά του έχει πληγεί τόσο ώστε ο ήρωας επιλέγει να αυτοκτονήσει. Ο κεντρικός ήρωας, ανυπέρβλητα γενναίος, παλεύει με τη μοίρα του, καθώς επιθυμεί μόνος του να ορίζει ζωή και θάνατο, απορρίπτοντας σταθερά τη θεϊκή βοήθεια. Ακέραιος χαρακτήρας με ακλόνητη πίστη στις ηθικές του αξίες, αρνείται και την παραμικρή έκπτωση σ’ αυτές. Ταυτίζει την τιμή με την ύπαρξή του κι όταν χάνει την πρώτη, η δεύτερη δεν έχει πια κανένα νόημα. Ο δυνατός ήρωας έχει απόλυτη αδυναμία να υποχωρήσει και να προσαρμοστεί σε οτιδήποτε αντιβαίνει στις αντιλήψεις του. Μακριά από το πεδίο της μάχης, όπου το προβάδισμα κερδίζουν η πολιτική και η διπλωματία, ο άριστος πολεμιστής απομονώνεται, δεν έχει πια θέση στη νέα τάξη πραγμάτων.