Κρατάτε γερά !


Σε όσους απέμειναν όρθιοι: Καρτερία και Ευψυχία !

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2022

Οβραΐλα στον «Ανήφορο» τού Καζαντζάκη...


ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΝΕ 76 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟΣ Ο «ΑΝΗΦΟΡΟΣ»

«Οι Εβραίοι μυρίζουν… Οβραΐλα»!

Του Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΥ

Σήμερα θα ασχοληθώ με το επί 76 χρόνια ανέκδοτο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη
«O Ανήφορος» που κυκλοφόρησε στις 26 Οκτωβρίου 2022 από τις εκδόσεις «Διόπτρα».
Είχα πει ότι δεν πρόκειται να το διαβάσω, γιατί το θεωρώ ως ένα κακογραμμένο και γεμάτο φτηνές ανθρωπιστικές ατάκες κείμενο, που δυσκολεύει και τον πιο επιμελή αναγνώστη, εξαιτίας των δημοτικοφανών αγνώστων λέξεων που χρησιμοποιεί ο κομπλεξικός με την Ελληνική Γλώσσα Νίκος Καζαντζάκης.
Ωστόσο, κάποιοι φίλοι «μου σφύριξαν» ότι ο «Ανήφορος» περιέχει συνταρακτικές σελίδες που όχι μόνο είναι «βούτυρο στο ψωμί μου», αλλά και εξηγούν γιατί παρέμεινε ανέκδοτο επι οκτώ δεκαετίες αυτό το μυθιστόρημα του Κρητός συγγραφέα: Διότι κάποιοι δεν ήθελαν να πληροφορηθεί το πόπολο πόσο ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ ήσαν επί αιώνες οι Κρητικοί!..

Ο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ

Ως γνωστόν, ο ήρωας του «Ανήφορου» ονομάζεται «Κοσμάς», είναι το alter ego του Καζαντζάκη και παντρεύεται στο εξωτερικό την Εβραιοπούλα Νοεμή, που διασώθηκε την τελευταία στιγμή από το Ολοκαύτωμα των Ναζί. Κάποια στιγμή την φέρνει στην Κρήτη να την γνωρίσουν οι γονείς του (ο πατέρας του, καπετάν Μιχάλης έχει μόλις πεθάνει, αλλά το φάντασμά του πλανιέται στο σπίτι κι όλοι εξακολουθούν να τον τρέμουν!..) κι εκεί ο Καζαντζάκης είναι πράγματι απολαυστικός και εξόχως διδακτικός...

ΜΕΤΑΦΕΡΩ επί λέξει ένα συνταρακτικό απόσπασμα από τον «Ανήφορο» του ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ:

«— Είναι…; ρώτησε η μάνα σιγά.
— Ναι, η γυναίκα μου…
Η αδερφή έστρεφε το πρόσωπο πέρα, με αναγούλα· η μάνα ζύγωσε το γιο:
— Γιατί την πήρες; ρώτησε σιγά. Θα μολέψει το αίμα. Οβραία.
— Είναι μεγάλη ψυχή. Σε αυτή χρωστώ τη ζωή μου· αν έλειπε, θα ’χα πεθάνει. Άλλη χαρά δεν έχω. Αγάπα τη, μητέρα. Και συ, Μαρία… είπε και στράφηκε στην αδερφή του. Μα αυτή είχε γλιστρήσει μέσα να ετοιμάσει τον καφέ.
— Είναι Οβραία… ξανάπε η μάνα. Μα αφού τη θέλεις… Ένα μονάχα φοβούμαι…
-Τι;
— Μην την πνίξει.
— Ποιος;
Η μάνα δεν αποκρίθηκε· στράφηκε, κοίταξε κατά το αναμ­μένο καντήλι. Ο Κοσμάς κατάλαβε, ακούμπησε στον τοίχο. Σιγή. Ήξεραν κι οι δυο πως σαράντα μέρες η ψυχή δε φεύγει από το σπίτι, τρογυρίζει στην αυλή, ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες, μανταλώνει τη νύχτα την πόρτα, κάθεται δίπλα στο καντήλι και κοιτάζει κι ακούει τα πάντα. Ο γέρος του μήνυσε ως έμαθε πως παντρεύτηκε Οβραία: «Όσο ζω να μην πατήσεις στην Κρήτη!» Και τώρα είναι μονάχα δέκα μέρες που πέθανε. Έσκυψε ένα βήμα προς την πόρτα.
— Χρυσούλα, είπε, έλα! Την πήρε από το χέρι, την πήγε στη μάνα του.
— Μητέρα, η κόρη σου, είπε.
Η κοπέλα έσκυψε, φίλησε το χέρι της γριάς και στάθηκε πάλι και περίμενε. Η μάνα την κοίταζε, αμίλητη. Τη γρυπή μύτη, τα χοντρά χείλια, τα μεγάλα τρομαγμένα μάτια. Τη χρυσή αλυσιδίτσα που της έζωνε το λαιμό.
— Βαφτίστηκες; ρώτησε η γριά, χωρίς ν’ απλώσει το χέρι.
— Βαφτίστηκε, αποκρίθηκε ο Κοσμάς. Να ο σταυρός. Πήρε και τ’ όνομά σου, μητέρα. Χρυσούλα. Τράβηξε την αλυσιδίτσα κι ανέβηκε από το στήθος, ζεστό, ένα χρυσό σταυρουλάκι.
— Καλώς όρισες! είπε η μάνα και της άγγιξε με κάποιο δισταγμό το κεφάλι. Ωστόσο κατάφταναν οι θείοι, οι θείες, οι γειτόνισσες. Γέμισε το σπίτι. Είχαν ξεχάσει το γέρο, όλοι χαίρουνταν για τον ερχομό του γιου. Και κοίταζαν τη γυναίκα του από την κορυφή ως στα νύχια, σαν ένα όμορφο ζώο περίεργο κι ανησυχαστικό. Η κυρα-Κατίγκω έσκυψε στο αυτί της γειτόνισσάς της:
— Είδες τι μυρωδιά που βγάνει; είπε. Για ζύγωσε κοντά της.
— Οβραΐλα, μουρμούρισε η γειτόνισσα και σούφρωσε τα χείλια. Έτσι μυρίζουν αυτές.»!..

ΤΟ ΠΙΑΣΑΤΕ; Οι Εβραίες μυρίζουν Οβραΐλα, σύμφωνα με τους Κρητικούς του 1946 που περιγράφει ο Καζαντζάκης! Να γιατί παρέμεινε επί 76 χρόνια αδημοσίευτος ο «Ανήφορος»: Για να μη μάθουν όλοι οι Ρωμηοί πως ο Κρητικοί κατάφεραν να επιβιώσουν και να διατηρηθούν ανόθευτοι επειδή ήσαν φοβεροί ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ και θεωρούσαν μεγάλη κατάρα το να παντρευτεί κάποιος Εβραίο!..

Η ΣΙΩΝΙΣΤΡΙΑ ΕΒΡΑΙΟΠΟΥΛΑ ΡΑΧΗΛ
ΗΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ


ΥΠΟΨΙΝ ότι τα όσα γράφει στον «Ανήφορο» ο Καζαντζάκης είναι αυτοβιογραφικά. Όντως ο μεγάλος έρωτας της ζωής του ήταν μια ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΡΙΑ ΕΒΡΑΙΑ, η διαβόητη Ραχήλ Λιπστάιν Mινκ (διαβάστε εδώ όλες τις λεπτομέρειες του έρωτά τους, που κρύβουν οι πάντες, όπως τις περιγράφει ο Καζαντζάκης στην αυτοβιογραφία του «Αναφορά στον Γκρέκο»).
ΤΕΛΙΚΑ, η Εβραία κομμουνίστρια Ραχήλ, ο μεγάλος έρωτας του Νίκου Καζαντζάκη, μόλις το 1948 ιδρύθηκε το Κράτος του Ισραήλ έγινε μεγάλη Σιωνίστρια: Όπως ακριβώς κι ο ιδρυτής του ΚΚΕ, Αβραάμ Μπεναρόγιας, η Ραχήλ εγκατέλειψε τις συφιλιδικές κομμουνιστικές της ιδέες και εγκαταστάθηκε κάτω στο Ισραήλ, προκειμένου να βοηθήσει στην θεμελίωση του πρώτου Εβραϊκού Κράτους μετά από 20 αιώνες!.. Πέθανε ως αμετανόητη Σιωνίστρια, τον Ιούνιο του 1978 σε ηλικία 79 ετών στη πόλη Zorah του Ισραήλ.

======================
Σαν τον γνωστό βαψομαλλιά, τον σκληρό πασόκο - εθνικοσοσιαλιστή, που δηλώνει θαυμαστής τού Χερτζλ ένα πράγμα... Μετανάστης κι αυτός...