 |
ὓβρις → ἂτη → νέμεσις → τίσις |
Η συνέχεια εδώ
----------------------------
ἂτη
(εκ τού ἀάω - κάντε «κλικ» εδώ) ταραχή, σύγχυσις φρενών, απάτη // δικαστική τυφλότης (αποστελλομένη υπό των θεών).2) όλεθρος, καταστροφή, βλάβη.
3) Άτη, προσωποποιημένη θεά τής βλάβης, τής συμφοράς. Αι Λιταί έρχονται βραδέως κατόπιν αυτής και θεραπεύουσι το κακόν όπερ επροξένησε η Άτη (πρβλ. Ιλιάδος ραψωδία Ι, στ. 499 - 512).
ἂτη [ Ιλιάδος - ραψωδία Ι]
καὶ μὲν τοὺς θυέεσσι καὶ εὐχωλῇς ἀγανῇσι
λοιβῇ τε κνίσῃ τε παρατρωπῶσ᾽ ἄνθρωποι [στ. 500]
λισσόμενοι, ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ.
καὶ γάρ τε λιταί* εἰσι Διὸς κοῦραι μεγάλοιο
χωλαί τε ῥυσαί τε παραβλῶπές τ᾽ ὀφθαλμώ,
αἵ ῥά τε καὶ μετόπισθ᾽ ἄτης ἀλέγουσι κιοῦσαι.
ἣ δ᾽ ἄτη σθεναρή τε καὶ ἀρτίπος, οὕνεκα πάσας
πολλὸν ὑπεκπροθέει, φθάνει δέ τε πᾶσαν ἐπ᾽ αἶαν
βλάπτουσ᾽ ἀνθρώπους· αἳ δ᾽ ἐξακέονται ὀπίσσω.
ὃς μέν τ᾽ αἰδέσεται κούρας Διὸς ἆσσον ἰούσας,
τὸν δὲ μέγ᾽ ὤνησαν καί τ᾽ ἔκλυον εὐχομένοιο·
ὃς δέ κ᾽ ἀνήνηται καί τε στερεῶς ἀποείπῃ, [στ. 510]
λίσσονται δ᾽ ἄρα ταί γε Δία Κρονίωνα κιοῦσαι
τῷ ἄτην ἅμ᾽ ἕπεσθαι, ἵνα βλαφθεὶς ἀποτίσῃ.
*ΛΙΤΑΙ Ο Ησύχιος στο Λεξικό του τις ονομάζει ΑΙΤΑΙ, από το ΑΙΤΟΥΜΑΙ=ζητώ, παρακαλώ. Σημειώνουμε πως η πρώτη μορφή της Ιλιάδας ήταν γραμμένη με ΚΕΦΑΛΑΙΑ γράμματα, οπότε η λέξη μπορεί πράγματι να είναι όπως την καταγράφει ο Ησύχιος.
------------------------------
Ραψωδία Ι : Πρεσβεία πρὸς Ἀχιλλέα. Λιταί
Απογοητευμένος από τις επιτυχίες των Τρώων, ο Αγαμέμνων συγκαλεί συνέλευση των βασιλέων και προτείνει λύση της πολιορκίας. Ο Διομήδης εναντιώνεται και ο Νέστορας προτείνει κατευνασμό του Αχιλλέα. Ο Αγαμέμνων κάνει αυτοκριτική και δέχεται να δώσει πίσω την Βρισηίδα -ανέγγιχτη ακόμη κατά τα λεγόμενά του- και πολλά άλλα πλούσια δώρα, χρυσάφι, άλογα και γυναίκες. Ο παιδαγωγός του Αχιλλέα Φοίνικας, ο Οδυσσέας και ο Αίας ο Τελαμώνιος πηγαίνουν στην σκηνή του Αχιλλέα για να μεσιτεύσουν, αλλ' αυτός μένει αμετάπειστος. Το μόνο που κατορθώνει ο Αίας με τα λόγια του είναι ν’ αποσπάσει την υπόσχεση του Αχιλλέα ότι θα πολεμήσει όταν ο Έκτορας κάψει τα πλοία των Αχαιών και φέρει τους Τρώες ως τη σκηνή του.--------------------------------
Ολόκληρος ο λόγος τού Φοίκικος, τόσο σε νεοελληνική απόδοση όσο και στο πρωτότυπο κείμενο:
Όσο που ο Φοίνιξ άρχισε, δακρύζοντας ως είδε
καταστροφή να κρέμεται στων Αχαιών τα πλοία:
«Αν στην πατρίδα σου εννοείς, λαμπρότατε Αχιλλέα,
να επανέλθεις και ο δεινός θυμός σου δεν σ’ αφήνει
παντάπασι τα πλοία μας να σώσης απ’ τες φλόγες,
πως, ω παιδί μου αγαπητό, μακράν σου δω να μείνω
μόνος; Και δια σε μ’ έστελνεν ο γέρος σου πατέρας,
όταν στον Αγαμέμνονα εσ’ έστελνε απ’ την Φθίαν
νέον, ακόμη αμάθητον του φοβερού πολέμου
και των λαμπρών ομιλιών, όπου διακρίνοντ’ άνδρες
δια τούτο εμέν’ απόστειλε, σ’ αυτά να σε διδάξω
ώστε να γίνεις έξοχος στον λόγον και στην πράξιν.
Ώστε από σε να χωρισθώ δεν ήθελα, παιδί μου,
κι εάν θεός μου υπόσχονταν το γήρας ν’ αποξύση
και να με κάνει ακρόνεον, ως ήμουν ότε πρώτα...
Η συνέχεια εδώ
Ξανακούστε τώρα τη Φωτίου και τον Τσίπρα εδώ κι εδώ...
 |
Επί τη ευκαιρία, κάντε κι ένα «κλικ» εδώ. Κι εσύ λαέ μαλακισμένε... |
